Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

***(przy porannej kawie)


Rekomendowane odpowiedzi

jestem nie jestem bez winy
czy to nie wszystko jedno
na swoją obronę mam różne odcienie
pot słońca
odrodzenie płatków
dla siebie
dla ciebie
może to górne „c” to nie przypadek
muzyka lotne ma skrzydła i cudne manowce

trzecie podejście do sztalug
było bardzo twórcze
to nie wiersz
to list a może wiersz
nie wiem
Ty wie(r)sz
tam możemy wszystko
wiatr potargał mi włosy
i nic się nie stało
tylko przed nim klęczałam
i on klęczał
bardzo podoba mi się ten wiatr
miodowe lato w salonie

pięć minut przed
pięć minut po pełni
głupieję od poezji
pozwalam zawrócić
czy to grzech

wiem jestem niemożliwa
czasem kładę Steda pod oknem
lubię czytać przy porannej kawie
i już się nie boję

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Powtórne spotkanie z wierszem i wrażenie to samo.Rozkołysany emocjami,plastyczny,żywy tekst o "budzeniu" się do życia.Pewien nadmiar obrazowania,wynika tu nie tylko z opisu "tu i teraz" ale też pragnienia,próby nadgonienia straconego czasu.Skromne,końcowe "już się nie boję" pierwszorzędne i sugestywne.Kupuję z przekonaniem.Pozdrawiam cieplutko.Wiem,że jesteś niemożliwa...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Agatko, znam już ten wiersz. Teraz czytam go z przyjemnością
właśnie przy kawie i smakuje jak ciastko;
rozmyślanie o życiu i pragnieniach w atmosferze aromatu kawy
i to zakończenie optymistyczne "już się nie boję" super;
bardzo mnie ujął...lubię takie.
Tak trzymaj!
:)
Serdecznie pozdrawiam
-teresa

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...