Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Antena M, dzięki, że niektórym komentującym , przypomniałaś to. W swej ocenie, tak bardzo zapędzają się w wymądrzaniu, że gubią istotne prawa przysługujące autorom wierszy. Nie wpadłabym na pomysł przytoczenia tej definicji ;) Dzięki i pozdrawiam ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



[quote]bufon smerf napisał:

znowu napuszony pseudointelktualny belkot
zwymiotowalem sie i tyle z tego bylo
nie pisz wiecej


Widzę że masz jakieś kompleksy...a może to alergia na słowo.Pisać będę,tobie radzę nie czytać.Pozdrawiam serdecznie i z troską.




Dnia: 2008-04-22 19:35:53, napisał(a): H.Lecter
Komentarzy: 632

[quote]H.Lecter napisał:

bufon smerf napisał:

znowu napuszony pseudointelktualny belkot
zwymiotowalem sie i tyle z tego bylo
nie pisz wiecej


Widzę że masz jakieś kompleksy...a może to alergia na słowo.Pisać będę,tobie radzę nie czytać.Pozdrawiam serdecznie i z troską.



konpleksy to ma ten twoj rzęch
a radzic to ty mi mozesz
bede se czytal co chce i jak chce
zasrales to forum i tyle




Dnia: 2008-04-22 19:42:44, napisał(a): bufon smerf
Komentarzy: 267

ja to bym twoim pod... 'd'... różowy lubię...

marianna ja

[quote]vacker flickan napisał:

"i nic tu już dodać
nic tu ująć
miłość to miłość
śmierć to śmierć"

najbardziej bezczelny przykład wodolejstwa
po co? czy to takie błyskotliwe?


Nie zwykłem dyskutować z oceną efektów mojej pracy.Piszesz -wodolejstwo.Być może.Jednak pytania : po co? czy to takie błyskotliwe?,to jakieś krytyczne amatorstwo.Nie trzeba być błyskotliwym,żeby zauważyć,że wiersz ten z założenia nie jest "błyszczący".To raczej redukcja słowa do poziomu obrazka,symbolu,to (uwaga!trudne słowo) pokora.Temat wymagał adekwatnych,prostych narzędzi -słów,znaczeń.Nie wszędzie sprawdzają się "paciorki".Żeby to dostrzec,trzeba jednak zwolnić,pomyśleć (znowu trudne słowo!).Łatwiej jednak wpaść,rzucić okiem,"błysnąć" i... zgasnąć.Dziękuję i za tyle.Serdecznie pozdrawiam.




Dnia: 2008-04-25 17:20:05, napisał(a): H.Lecter
Komentarzy: 632

To są fragmenty Twojej dyskusji z komentującymi Twój wiersz "Dzień pierwszy. Dziwi mnie więc, że nie wyciągnąłeś z tego wniosków. Mnie natomiast nie dziwi już teraz Twój sposób komentowania. Bowiem jest to dokładnie to co pisałam na temat warsztatów : "Uczył Marcin Marcina, a sam...". I nie przeciągając tej odpowiedzi, proponuję byś sam sobie "domyślił" co chciałam napisać dalej ;) Mam nadzieję,że nie jest to dla Ciebie zbyt trudne (chyba ,że się mylę, wszak jestem tylko człowiekim...). He,he,he, ech, poeci(?)...
Opublikowano

Jako poeta - wierszokleta o " utraconej wiarygodności piękna swojej duszy (?) ", nie potrafię sobie " domyślić " co chciałaś napisać.Mogę tylko powtórzyć : " Łyk czerwonego wina " to wiersz słabiutki,przesycony egzaltacją,wymagający gruntownych zmian (jego miejsce zatem na warsztacie).Domagasz się : "określenia emocji,które wydobyły sie podczas czytania; z krótkim uzasadnieniem lub bez ".Kosz - spełnia ten warunek.To nie jest : " rozbryzgiwanie krwi innych po ścianach" - jak to w egzaltowany sposób stwierdziłaś.

P.S.
Czy mógłbym prosić " Marcinie ",o rozwinięcie zdania : " He,he,he,ech poeci (?)...bo jakem Marcin, nie rozumiem.Żegnam.

Opublikowano

[quote]egzaltacja (fr. exaltation ‘wychwalanie, ożywienie’) przesadne demonstrowanie uczuć, nieadekwatne do poziomu emocjonalnego sytuacji, oraz nadmierne lub pełne zaangażowania i zachwytu wyrażanie myśli.

Hasło opracowano na podstawie „Słownika Wyrazów Obcych” Wydawnictwa Europa, pod redakcją naukową prof. Ireny Kamińskiej-Szmaj, autorzy: Mirosław Jarosz i zespół. ISBN 83-87977-08-X. Rok wydania 2001.



Przykładem egzaltacji poetyckiej jest spora część utworów epoki romantyzmu. Ot, choćby fragmencik naszego wieszcza A.Mickiewicza : "\\\"Kobieto! puchu marny!
ty wietrzna istoto!
Postaci twojej zazdroszczą anieli,
A duszę gorszą masz, gorszą niżeli!...
Przebóg! tak ciebie oślepiło złoto!\\\"

Prawdziwie romantyczna miłość miała w sobie wiele uroku i piękna, ale była nienaturalna i sprzeczna z prawdziwymi potrzebami uczuciowymi człowieka. Nie dążyła do duchowego i fizycznego zjednoczenia kochających się ludzi, ale kultywowała egoistyczną, uczuciową egzaltację, w której bardziej od podmiotu miłości kochało się własne do niego uczucie."

To tyle na temat egzaltacji, tak w skróicie, byśmy mieli obraz o czym mówimy. I nie mam pretensji o egzaltację. Wszak uważam, że i ona bywa piękna w wykonaniu mistrza, ale o nakaz wyrzucenia do kosza utworu, który niektórym się podoba. Jest to obrażanie nie tylko autora ale i ocenianie gustu( ponoć o nich się nie dyskutuje ) czytelników a do tego nie ma prawa NIKT. No chybaże, toczona chorobą egzaltacyjną, niewprawna w komentowaniu jednostka ;)

Reszty tłumaczyć nie będę bo mało inteligentni i tak nie zrozumieją a inteligentni doskonale wiedzą o co chodzi i mogą się z tym jedynie zgodzić bądź nie.
  • 4 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
    • @Annna2 dla mnie jesien to czas starości, zima - śmierć/obumieranie. Wiosna wiadomo - życie. Widzę wiosnę jako zmartwychwastanie lub tu w doczesności- młodość. Lato to ten stan przed i po...    Uściski,  dziękuję za Twoją obecność pod wierszem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @lena2_ dziękuję Lenko @Alicja_Wysocka

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo podoba mi sie to sformułowanie.  Dziękuję, że jesteś tutaj
    • @yfgfd123 Choć rację przyznać trzeba Twojej nucie, Że pustosłowia w sztuce nie brak wcale To rym i rytm jest nieraz jak obuwie, Co zgrabnie kryje stopę lecz w sandale. Bo forma gładka, kunsztownie ubrana Też bywa maską, co zakrywa pustkę. Odwagą - ta myśl niewypowiedziana, Odwagą - prawda, co w serca uderza.
    • @Marek.zak1Dziękuję za opinię! :))) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...