Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

niebardzo :)

kryształki pamięci -> kryształ ma określone konotacje i jakoś nie przystaje mi ani do konkretnych przedmiotów ani do wspomnień (bo nie jest dla mnie jednoznaczne,co tutaj tym kryształkiem jest)

zapakowałam
w pudełko z innymi rupieciami
starannie owijając wczorajszą gazetą?
w ten sposób z kontekstu zdaniowego wynika, że gazetę starannie owija w pudełko z innymi rupieciami

trochę podobnie jest dalej:
usiadłeś na nim
Mnie średnio wiersz podszedł.
Pozdrawiam autora ciepło
Coolt

Opublikowano

dziękuję Coolt :)
ostatnio mi bardzo nie bardzo, nie tylko w pisaniu, potwierdzasz tylko to, co już wiem, że powinnam dać sobie na razie spokój
a wiersz nie musi być jednoznaczny, przynajmniej dla mnie
jednoznaczna to jest instrukcja obsługi :)

Opublikowano

brak jednoznaczności nie jest żadnym zarzutem :)
a pisać warto: próbować różnych form, poprawiać dobrze rokujące teksty, nie ma się co zmiechęcać.

Pozdrawiam ciepło
Coolt

Opublikowano

a ja dam plusa / opis naprawdę dobry/
prosty i kobiecy.. a kobiety nieraz tak mają jak we wierszu.

jedyne co koliduje to zbyt jednosnaczny tytuł który już zapowiada o czym to będzie..
równie dobrze mogłoby być [no title] i czytelnik zrozumiałby o co chodzi.
Niewiem może 'szczęście zaprzeszłe' byłoby odpowiednie jako tytuł jeśli już uważasz że jest konieczny..
a co do tego co coolt powiedział
kryształki wspomnień- szczęśliwe chwile, to skarb w sercu kobiety który stara się jak najlepiej 'zapakować'.. z nadmiaru życiowej rutyny i braku innego materialu opakowuje je we wczorajsza gazetę.
tematyka smutna/ ale prawdziwa/ ukazuje kobietę w domu zarutynioną i szarą, pełną marzeń ognistych co nie wychodzą na zewnątrz.
pisz dalej.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dziś w ogrodzie raj był tu kwiecień bywał maj   zawitał czerwiec piwonią  zapach  kradł   lipcowi  drzwi  otwiera na co  róża się dąsa   bo woli sierpień - wrzesień też się jej podoba   dziś w ogrodzie gaj zapach zgubił winien wiatr   dla mnie ten ogród to kumpel   -  to prawdziwy mych marzeń kram
    • Dziś Lubię Mgłę Z Głową w Chmurach Cały Dzień W NIebiosach I w Wodzie Nad Wodą w Lesie Bez Wiatru Wytchnienie    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Ja - chwilowe wzmożenie przestrzeni   Zapis światła w tkance  Fazy ubrane w sieci liczb Ludzki teatr geometrii  Emanacja niebytu  Przelana jak wodór w śnieg  Do twardości struktury   Świadomość przepływu Nie do utrzymania Jak każda wiedza   O matce    Kończy się obłędem  Tragizm rozpadu  Hagiografia hologramów    Dynamika bez metafizyki  W projekcji pulsu I słowa, które znaczą  Bez istnienia    Jak nuty bez muzyki
    • Moje przyjaciółki to drzewa:)
    • Wiesz - ja lu­biłem zachmurzo­ne niebo Cel­tyckie chóry przy dębo­wych stołach Gdy gar­son mil­cząc Guin­nessa na­lewał I krzepnął spokój bo świat mnie nie wołał   W ra­mionach gro­zy czy też w brzas­ku chwały To­piłem obłęd który wciąż doj­rze­wał Świat wy­dawał się być niedos­ko­nały Dla am­bicji i wewnętrznych prze­mian   Ce­niłem piękno po­nad wszelką miarę Budząc nadzieję roz­siewałem smut­ki Kar­miłem ciało i tra­ciłem wiarę Gry­wając w ba­rach za bu­telkę wódki   Słowa spłonęły wiatr roz­wiał po­pioły Spoj­rzałem w stud­nię swo­jej ciem­nej duszy Wie­czność od­kryłem w ok­ruszkach po­kory Kroplą od­wa­gi zło pragnąc wyk­rztu­sić   Dzi­siaj ro­zumiem dokąd ten świat zmie­rza Wszys­cy to wiemy lecz nikt nic nie zmieni Chcę być świadec­twem Two­jego przy­mie­rza Pa­nie coś stworzył tę prze­piękną Ziemię
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...