Tomek lat 24

[Baba_Izba]

pojechał
szybko ale nie aż tak
żeby ciemność
wrócę zmrok ominę nie martw się mamuś
tak ciepło

płynęło
pomknął zielony
życie to gra pęd pasja muzyka euforia
przelecę na szmaragdowej fali
krzyżują się drogi

nie szydź losie nie igraj ze mną
żółte zdziwione nagłą czerwienią
zgasiło wszystko

[teresa943]

młodość, brawura, wypadek

nie szydź losie nie igraj ze mną

smutne, ale ku przestrodze

serdecznie pozdrawiam
-teresa

[Marusia aganiok]

bardzo trudny temat, ale dobrze
napisany jak dla mnie - nie ma
zbędnych dookreśleń.wiadomo,
że szkoda młodego życia.
Pozdrawiam:)

[Marlett]

Młodość i brawura często chodzą w jednej parze.
Wiersz porusza do głębi.
PozdrawiaM.

[stokrotki w rosole]

wiersz bogaty w emocje, każde zdanie to osobna historia.
porusza, choć pojawia się pytanie o funkcję - pouczająca?

[Baba_Izba]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to było w środę 7 maja - widziałam z balkonu
na 3 p. - do dzisiaj płoną znicze.
Może zbyt emocjonalnie.
Dziękuję - serdeczności
- baba

[Baba_Izba]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

właśnie wtedy pisałam komentarz do wiersza H.Lectera
"Wtuliłaś się w drzewo" (3 strona dla P-lista dodanych wierszy)
jak to się stało, potem w gazecie :"horror na al.Politechniki",
w internecie dowiedziałam się; Tomek.
Odczekałam, napisałam.
Nie byłam pewna czy umieścić. Nie znałam, do dziś czuję żal.
Dziekuję, Marusiu,
za ocenę również
- baba

[Baba_Izba]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

jeszcze czuję opary rozlanej benzyny, rzekę piany gaśniczej,
RK-i, straż. Studenci wołający do balkonów o nóż (poleciały
na dół) - przecinali pasy - w każdej chwili groził wybuch.
Odważni, choć wszystko na nic.
Widzę codziennie, jak przy kończącym się zielonym - kierowcy
przyśpieszają, czasem na żółtym a nawet na czerwonym śmigają,
igrając z losem.
Ślicznie dziękuję
- baba

[Baba_Izba]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oby, choć wątpię.
Takie historie powtarzają się w nieskończoność.
To jedna z nich, prawdziwa.
Może to mój sposób na zmiejszenie
żalu, który zawsze towarzyszy,
gdy kończy się tak bez sensu - młode życie ?
Sama nie wiem.
Dziękuję, pozdrawiam
- baba

[Beenie M]

żółte zdziwione nagłą czerwienią
zgasiło wszystko

Podoba mi się wiersz, chociaż wiadomo, że tematyka nie do podobania ze względu na przykre wydarzenie. Szczególnie udany, jak dla mnie oczywiście, wybrany wyżej fragment. Przemówił tym bardziej, że mi też zdarza się opuszczać skrzyżowanie, przyśpieszając na żółtym - muszę to zmienić koniecznie.
Wiem jak to jest, kiedy szok po czyjejś śmierci nie pozwala myśleć o czymkolwiek innym, i ciągle siedzi w głowie. Też tak miałam, i dopiero po przelaniu myśli na papier, powrócił spokój. Mam nadzieję, że Tobie też to pomogło.
pozdrawiam :)

[Baba_Izba]

tak, siedzi, tkwi, gniecie.
Masz rację, troszkę lżej, choć resztę tylko czas.
Ironia losu, że jedna maleńka chwila - decyduje
o wszystkim. Mówią, że trzeba mieć szczęście,
ale szczęście należy wspierać rozumem.
Dziękuję za przeczytanie i ciepłe słowa,
ściskam
- baba

[Jimmy_Jordan]

jak zwykle bardzo obrazowo
jeszcze spróbuję
Jimmy

[HAYQ]

Ciekawie napisane. Czuć relacje między matką i synem. Zarówno wyrozumiałość (dla młodości), ale i obawę. Ładnie to zrobiłaś. Dobry wiersz.
Pozdrawiam.

[Baba_Izba]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za przyjście, pozdrawiam
- baba

[Baba_Izba]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dziękuję za czytanie i komentarz. Emocje zwykle nie idą w parze
z pożytkiem, zastanawiałam się czy dać go na forum. Cieszy mnie,
że Twoim zdaniem niezły.
Wszystkiego naj - baba

[zak stanisława]

wzruszonam niezmiernie właśnie też wróciłam z pogrzebu, co prawda człowiek nie młody, ale zawszeć, to smutne
ładnie opisałąś, nie nachalnie, obrazowo, super.
ściskam mocno

[Baba_Izba]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za słowa, miło, że zajrzałaś,
tak, to takie nie do zaakceptowania i smutne - rozstania na zawsze.
Również ściskam
- baba

[Coolt]

bardzo sprawnie napisany

świetne wykorzystanie kolorów światła do budowy sytuacji lirycznej

jak dla mnie kompletny wiersz, można go wydobyć z warsztatu na światło dzienne

Pozdrawiam ciepło
Coolt

[adolf]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

co tu dużo mówić, ładny, emocjonalny wiersz, choć tematyka przykra, ale jakże codzienna. Co do wiersza, nie trzeba mówić ani oczym jest, ani dokładnie się rozpisywać, bo jest bardzo obrazowo opisany. Co do całości:

-pierwsza strofa bardzo dobra, jeszcze to wtrącenie owego biedaka w kursywie baqrdzo ladnie wpasowuje sie w całość i nadaje zabarwienia emocjonalnego, bo "ożywia" ową ofiarę nadaje całości ludzkiego zabarwienia, ale także cichą przesrtogę: ile to razy takie słowa padają :( ( tak ps. to mi się to wtrącenie strasnzie skojarzyło z: /co prawda temat inny, ale tragedia i zabarwienia w obu bardzo ładnie podkreślone

Rano, zimą, mróz czy zawierucha,
W surduciku do szkoły o milę,
A wieczorem w chacie późne chwile
Z książką, z piórem, chociaż w ręce chucha.
Latem, wolny, zastąpi pastucha,
A pod pachą Homery, Wirgile;
Ludzie czasem poszydzą niemile,
Lecz on pasie i ludzi nie słucha...

I tak wyrósł... I dalej w stolicę...
Tam to wiedzy głęboka jest rzeka...
Ojciec czeka i matula czeka...

A on pisał: "Kochani rodzice!...
Skończę... bieda... dużo do roboty..."
I dziś skończył... umarł na suchoty... )

Co do drugiej strofy mam małe zastrzeżenia. Jest ona dobra, ale jak ja to cyztąłme, miałem takie wrażenie potoku słów, który dopiero po uważnym przeczytaniu miał głebszy sens - dobre by to było, bo upadabniałoby wiersz od sytuacji: tak jak wiersz przyspiesza, potok słów, tak ten owy neiszczęścnik, a sens już po kafcje :( ale mnie jednak kusi torche żeby zapisac to tak

płynęło
pomknął zielony
życie to gra
pęd
pasja
muzyka
euforia
przelecę na szmaragdowej fali
krzyżują się drogi

może i wygląd troche groteskowyu, ale zdaje mi się, że i dobrze oddaje, i można isę nad każdym łębije zastanowić

wziąłbym jeszcze "krzyżują" się dorgi, żeby nadac tu wieloznaczność,której nie sposob by przegapić. Oprócz zwykłego drowgowego skrzyżowania, można by zwróćić uywage na słowow krzyż i zapowiedź tragedi, ja bym to rozstrzelił.

k r z y ż u j ą

Końcóka piękna, a podsumiowanie, że zielone światło gasnąć zgasiło i życie owego młodzieńca.

nie szydź losie nie igraj ze mną
żółte zdziwione nagłą czerwienią
zgasiło wszystko

mnie się wiersz psodobał...

jedneko tlyko mi żal..

szkoda, że wiersze, kótre mają taką siłę, niosą z sobąż tyleż emocji, nic nie mogą zmienić....

pozdr/

[Baba_Izba]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za obecność i ocenę. Dodam do moich - dla pocz.
Serdecznosci
- baba