namaluję

[janusz_pyzinski]

wiem że chciałabyś
malować mój świat
swoją paletą barw
uszczęśliwiać anioły
nieba im przychylać
z krzyży ściągać samotność
i na krzyże się wspinać
Jonaszem będąc i krzykiem
zatartych znaków na niebie
chciałabyś pozostać przestrzenią
i w drzwiach bez zamknięcia
umierać
tyle już razy umierałaś
by wracać obrazem
niedomalowanym
kiedy ogień w popiół
przemieniał się nad ranem
wiem że chciałabyś uciekać
od wielkości zbyt wielkiej
niedoniesionej
w niedopieszczonej
pościeli dnia
poczekaj
to ja namaluję ci świat
kiedy twój cień
w mój będzie przechodził
i długo nie wracał
kiedy będziemy tylko plamą
nie wiem czy w ogóle
i na jak długo wystarczy
wyciągnij ręce
żeby nie zbłądzić
błądząc nad otchłanią
gdy
pielgrzymki dreszczy
prowadzić cię będą
w krainę niebytu
światłami zaciśniętych powiek
namaluję wspomnieniem
spełnionym
powiewem jezior
szumem tataraku
strofą wiatru

[Goya Abramowicz]

Dołujesz mnie...

[janusz_pyzinski]

nie w tą stronę kombinujesz,zmień kierunek na optymizm
dziękuję i serdecznie pozdrawiam

[Goya Abramowicz]

Chyba jeszcze nie umiem, odczytuję to przez pryzmat sprzed (nie wiem jak sie to pisze) "ciszy"...Chciałaby być taką połówką jabłka jak Ty to "malujesz"...Ideał...Nieosiągalny...Rezygnacja totalna...To takie chore...Rozklejam się w bezssilności w rozdźwieku tego co otrzymuję a tego co pragnę mieć...I wkurzam się ,że Ty to wiesz a dłoń , będąca przy mnie, nie...