3. "Zakochani na parkowej ławce"

[Adam Bartosiewicz]

Otuleni marzeniami
Siedząc na parkowej ławce
Milcząc ciągle rozmawiamy
O tym, co nam los przyniesie

Choć on sprawiedliwy nie jest
To my mamy wciąż nadzieję
Tylko drzewa patrząc na nas
Trzeszczą groźnie konarami

Obejmuję Cię myślami
Gładzę ręką Twe ramiona
A przytulam marzeniami
Czujesz oddech na policzku?

Tylko nie otwieraj oczu
Niech zostanie tak,jak jest
Niech pieszczota Twoich włosów
Będzie wieczną mą radością

Drzewa, kwiaty, ptaki, księżyc
Patrzą na nas przytulonych
No i ta parkowa ławka
Co ukrywa zakochanych

Tylko nie otwieraj oczu
Niech ta chwila wiecznie trwa
Te pieszczoty, pocałunki...
Przecież to nasz cały świat...