Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

droga


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To odbicie niby nic, a właściwie wszystko.
Jeśli chodzi o propozycję "rzeki", nie wchodzi w grę,
"tam" była kamienista droga pod górę...
Relacje matki i syna...serce wie najlepiej.
Bardzo dziękuję za pochylenie.

Serdecznie pozdrawiam
-teresa

w obecnej postaci to dla mnie odbicie na powielaczu. za mało na wiersz, zbyt blado na malowidło. coś trzeba mu podkręcić
:))

skąd Pani wie, co tam było? z pisma? :) oni też pisali poezję. zapewne. w każdym razie pisali :)

"...odbicie na powielaczu...hmm, dla każdego inaczej.
"za mało na wiersz" - można sięgnąć do źródła i pogłębić historię.
Skąd wiem? Po prostu...wierzę. Tego nie da się wyrazić w kilku zdaniach.
Można także pojechać do Jerozolimy i zobaczyć drogę, wejść po kamieniach
na tamto miejsce. No ale to już wiąże się z kasą...
Dziękuję za powtórną obecność i wnikliwe pochylenie.
To dla autora ogromna radość, niezależnie od oceny.

Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tereso
dzie wuszka wie co pisze,
proszę weź pod uwagę powyższe, a wiersz na pewno zyska.
Ja nie jeden raz skorzystałem z podpowiedzi Tej Zacnej Pani
i nie żałowałem.
Pozdrawiam
Autorkę i dzie wuszkę;)

Bardzo, bardzo dziękuję za życzliwość i dobre rady.
Sory, ale przynajmniej na razie nie mogę nic zmienić, choć w zasadzie
słuchałam dobrych rad.
Proszę wybaczyć, nie tym razem.
Dziękuję.

Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no i o to mi idzie!!! :))
a gdyby Pani spróbowała go zrobić przez pryzmat tego, co Pani czuje?
ja nie mówię, że to miałoby być na moją modłę, ale na razie przepisała Pani kawałki obrazków, a gdyby włożyła Pani tam swoje odczucia, przemyślenia?
o takiej rzeczy właśnie mówię :)

czułki

Ależ ja tak czuję...a gdybym chciała odczucia, przemyślenia opisać,
to wyszłaby książka (takową już napisałam; nie opublikowana na razie).
Niczego nie przepisywałam, po prostu pisałam (zresztą zawsze tak piszę)
w przenośni mówiąc, "z zamkniętymi oczami widząc i słysząc w duszy
drogę, która po trosze ostatnio jest także moją drogą
(od wypadku w lipcu). Ponadto na początku miałam zbyt wiele komentarzy
typu "przegadane", "kawoławowo", więc uczę się inaczej.
Bardzo cenne są Pani uwagi i w jakimś sensie inspirują mnie do
pokuszenia się "wbrew i pomimo modzie" o coś w tym stylu,
jaki Pani sugeruje. Okazuje się, że nie wszyscy czytelnicy są
z "jednego worka".
Bardzo dziękuję.

Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

trzy upadki
trzy powstania
trzy dni
trzy noce
trzymam się nadziei
że zetrze
i że to konieczne

nie widzę
wierzę
bo kocham

Tereso odczucia mam podobne jak egzegeta i dzie wuszka, choć jej wersji jestem zdecydowanie przeciwny. Pomimo to, dla Ciebie ogromny PLUS za odwagę. Nie wiem, czy coś się zmieniło, czy trafiłaś na dobry grunt, bo przecież jeszcze kilka lat temu suchy pył kurzu by się nie ostał na tej drodze.
Kłaniam się nisko i zdrowia życzę.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Sylwestrze, ogroma radość od samego rana takie słowa usłyszeć.
Nie wiem, czy coś się zmieniło, może trafiłam na dobry grunt...
tak po prostu:

nie widzę
wierzę
bo kocham


reszta jakoś tak sama...

A twój drukowany plus za odwagę trochę mnie zakłopotał, bo cóż ja?
Znów powiem prosto: czegóż mam się lękać? Jestem sobą.
Ale skłamałabym, gdybym powiedziała, że nie rozradował.
Bardzo dziekuję.
:)
Serdecznie i ciepło pozdrawiam
-teresa
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A wołanie tłumu, gdy trwogi miały swój ton, Ja-przezroczysta, próżna, jak papierowy tron, co wiatr niesie w dal. Miała, straciła, w płaczu nadziei obłed, Bluźni ciernie, róży płatki obłędne, krwią zraniona w duszy.   Urodziwa, lecząca woda, w jej lustrze odbicie czyste, Głosem spłoszyła, na wierzbie z głową wciąż wpatrzoną. Żywicą krwawi, lecz pnie się ku niebu, kwitnie w ciszy, Choć gwiazd nie dotknie, wciąż wyżej rośnie, ponad czas, ponad świat.   Korzenie nieszczęścia, płytkie, lecz silne jak kłącza tej wierzy, Wśród wierzby rozwiewają smutek, jak jej łzy, jak jej śpiew, na szkle rysa Wciąż się pnie, choć łamie ją wiatr, choć z serca wycieka żywica, Nie dotknie gwiazd, lecz w swym wzroście nie ustanie, płacząca ta wierzba.     A cry of the crowd, when dread took its tone, I-transparent, hollow, like a paper throne, Carried by winds to the faraway vale. She had it, she lost it, in hope’s wailing spell, Cursing the thorns, the rose’s bewitched veil, Bloodied in soul, in her anguish frail.   Graceful, healing water, her mirror’s clear gleam, Her voice once startled, on the willow’s dream. Bleeding with resin, yet climbing the skies, Blooming in silence, though stars she won’t prize, She reaches still higher, beyond worlds, beyond time.   Roots of misfortune, shallow yet strong, Entwined like the willow’s mournful song. Her sorrow’s dispersed, as her tears softly chime, A crack in the glass, a fracture in rhyme. Though broken by winds, her heart leaks resin, Yet the weeping willow will rise, ever driven.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W każdym razie, w wierszach ty To zawsze podmiot liryczny.pzdr  
    • Jestem taki opiekuńczy i zrozumieć wszystkich mogę cierpliwości mam tak wiele wskażę innym prostą drogę jestem miły i uczynny kocham dzieci i zwierzęta nie brak mi inteligencji kto mnie spotka zapamięta jestem piękny ponad miarę włosy lśnią na mojej głowie zęby białe jak perełki ciała piękna nie wypowiem i tak dziwię się tym ludziom każdy gardzi poniewiera że nie lubią mnie a przecież jestem skromny jak cholera  
    • Dlaczego serce moje Do Ciebie śpiewa Bez wzajemności   Dlaczego szarpie Twej bliskości brak Tak długi już czas   Dlaczego lustrzanie Nie dzieje się nic Na drugim końcu nici   Dlaczego kielich miłości Solą łez smakuje Tęsknoty niespełnionej   Dlaczego nadzieja  Umrzeć nie chce W obliczu codzienności   Co tak naprawdę  Przędzie między nami los Pod osłoną rzeczywistości
    • @Kamil Polowczyk, moja krytyka wiersza "Do Narodu" za zbyt egzaltowany styl wynika z tego, że jest to najwyraźniej odezwa. W wypadku twojego wiersza "Walka", który, na moje oko, mówi o twoich przeżyciach duchowych, mój stosunek do egzaltowanego stylu jest już inny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...