Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w trzech słowach dwóch sercach jedno
umysłem odsłonięte wnętrzności góry
marmur nasze oczarowanie
pozbawiony zarysowań i plam

wirują litery jak liście
wiatrem układane wersy
nasz świat to prawda odkryta
przez mistrza cierpliwości

uciskany połyskuje kwarcowo
wyrwaną wysokości potrzeba
spojrzeniu z serca dźwięczącego
równo rytmem wierzę przyszłości

skała wytrwa w bieli
póki mnie potrzebujesz

Marlett i Sosna

Opublikowano

Pamiętam, że chyba w Warsztacie kiedyś było i czegoś się tam ucapiłem. Coś z "pozbawieniem" chyba mi nie grało. Zdaje się, że sporo zmian zaszło i podoba mi się teraz.
Tylko pogratulować, dobry wiersz.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Już kiedyś dane mi było zaznajomić się z Waszą carrarą, i widzę, że szlifowany był ten blok skalny.
Parę zmian wyszło mu na dobre, chociaż prawdę mówiąc, przy braku interpunkcji, trzeba czytać bardzo uważnie, żeby się nie pogubić.

życzę pomyślnego rzeźbienia, jak najmniej zarysowań i odprysków :)))

Opublikowano

a ja tak se czytam i mam kilka uwag
ale to wg mnie , włącznie z niepotrzebnymi 2 spacjami
w drugim wersie przy " góry",
no i te "wnętrzności" czyli narządy wewnętrzne jamy brzusznej, klatki piersiowej i miednicy
zatem flaki, śledziona, otrzewna, płucka etc.
Nie lepiej "wnętrze góry" ????
Wnętrze, może być piękne, urzekające itd.

dalej
"wirują litery jak liście "
a skądże znowu, liście na wiosnę pięknie zdobią rodzące się życie,
jeśli już, to - wirują litery jak jesienne liście /uschnięte liście/
no i trzecia strofa zbyt zagmatwana, mogła być prostsza.
pozdrawiam Was serdecznie

podpisał

mądrala
:)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Egzege!
Dwie spacje ? - lubimy zawsze w parze:))

''wnętrzności''- hmm , czy to tylko te z jamy...?
cyt; otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego
żródło;Święta s. M. Faustyna Kowalska. Dzienniczek.
Wydawn. Ks. Marianów. Warszawa 2000. str. 12

może "wirują litery jak ptaki z jednym skrzydłem"?

trzecia jak życie - może być prostsze;))

Bardzo dziękujemy za wnikliwość.
Z ukłonem pozdrawiaMy.
Opublikowano

Marlettko
- tu zwracam się do Pani domu - :)
w literaturze na pewno mnóstwo "wnętrzności" i nie mam nic naprzeciw,
natomiast zacytowany tu przykład niezbyt fortunny, bo jeszcze jako Helena niewiele klas
zdążyła ukończyć. Jej język tak był ubogi, że redaktorzy dzienniczka niemało musieli się nagimnastykować, aby wyeliminować kardynalne błędy językowe.

W posiadanym przeze mnie wydaniu z 1993 roku pod poz. 699 przeczytałem sobie całą wypowiedź i nawet te wnętrzności pasują mi, bo ta wypowiedź zaczyna się: - "W dniu tym otwarte są wnętrzności ...etc" czyli każdy element mojego wnętrza.
Myślę, że mogła też usłyszeć -"wnętrze miłosierdzia mojego", a zapisała wnętrzności;)

Ale mniejsza o to. Niech zatem zostaną u Was te wnętrzności góry:)
pozdrowionka

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



toż kochani, a o czym ja w pierwszym komencie?
Właśnie o tym, że umysł coś tam odsłania duchowego.
Przepraszam, że z mojego powodu ten dylemat:)))
Opublikowano

podoba mi się siła tego wiersza
marmur bez zarysowań... potrzeba dużo cierpliwości aby wypolerować surową bryłę
a potem jeszcze zadbać ;) marmur jest delikatniejszy od granitu
pamiętam ten wiersz z W
pozdrawiam Duet, :)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



toż kochani, a o czym ja w pierwszym komencie?
Właśnie o tym, że umysł coś tam odsłania duchowego.
Przepraszam, że z mojego powodu ten dylemat:)))

Egzegeto!
Pozostajemy przy ''wnętrznościach'' - traktując jako metaforę.
Jeśli jest to nawet ryzykowne - nie chcemy trzymać się schematów.
Ważne ,że tekst pozwala czytelnikowi myśleć na swój sposób.
PozdrawiaMy.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiersz bardzo nastoletni, w tym flow pojawiają się chyba wszystkie problemy młodych ludzi w okresie burzy i naporu. Poezja jednak nie polega na tym, że się wyrzuca z siebie wszystko, co kłębi się w głowie, i podzieli enterami, żeby wyglądało to jak wiersz. Pierwszym podstawowym zadaniem autora jest selekcja materiału. Bo jak się chce napisać o wszystkim, to wychodzi wiersz o niczym. Drugim zadaniem jest odpowiedź na takie pytania z kanonu - kto? co? jak?gdzie? kiedy? w jakim celu? dlaczego? Rozwijając: kim jest podmiot liryczny? W jakiej czasoprzestrzeni go umieszczam? Co chcę powiedzieć jego ustami o świecie, życiu? (skupić się na jednym wątku, a nie na kilkunastu)? Czego oczekuję od czytelnika? Jaki chcę wywrzeć efekt? Trzecim zadaniem jest odpowiedni wybór środków poetyckich, aby osiągnąć swój cel. Przy czym zawsze powinno się kierować zasadą- lepiej mniej, niż więcej,lepiej ciszej, niż głośniej,lepiej oszczędniej, niż na bogato. Później, po napisaniu wiersza dobrze poczekać tydzień, dwa lub trzy, i po tym czasie, jak opadną emocje i uniesienie twórcze, zastanowić się,co z tekstu można wyrzucić, jak można go poprawić, czy nie ma w nim błędów ortograficznych, składniowych, niejasności, powtórzeń. itp. Dopiero wtedy można go puścić w obieg.   Najlepiej zaczynać od tekstów krótkich. Wymagają one odrzucenia wszystkiego, co zbędne,rozpraszające, nudne.   Niewątpliwie jednak wiersz ten ma jedną, ale kluczową zaletę, o której już wspomniał @yfgfd123 - jest autentyczny i szczery. Autor(ka) nie kreuje wydumanych problemów, nie wchodzi w buty wieszczów, odnosi się do własnych doświadczeń, do tematów, które dobrze zna i które czuje. A to jest bardzo cenne.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Końcówka wiersza jest, w zestawieniu z przegadanym całokształtem, dobra,, obiecująca.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Naram-sin Dzięki za spędzony czas nad tymi strofami. Popracuję nad sugestiami. 
    • Tytuł "Iskra", a w samym wierszu tej iskry brakuje. Podmiot liryczny wspomina dawną miłość, z której nic nie wyszło - przy tak przewidywalnej treści trzeba się bardziej postarać, aby nadać jej jakiejś wyjątkowości, indywidualnych rysów. spłonienie - jesteś pewny użycia tego słowa?  
    • Nie jest źle rytmicznie, trochę to lepiej skrojone, choć pilnuj średniówki, bo jeszcze nie chce Cię słuchać. Chrabąszcz wymiata. Wiersz to świadectwo, że wiosna i maj, to nie są jeszcze tematy całkowicie wyeksploatowane. Całość jest bardzo kunsztownie zapleciona, a obserwacja przyrodnicza przechodzi w płynny, naturalny sposób, w subtelne, ale słyszalne wibracje filozofiopodobne.  
    • Bardzo dobrze napisany wiersz. Emocje pod kontrolą, a jednak czuć, że roją się podskórnie. Obrazy surowe, ascetyczne, choć każdy mówi coś ważnego. Robi wrażenie dojrzałość formy i treści, bez cienia sentymentalizmu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...