Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Woń

Tomasz_Biela
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Tomasz_Biela

Tomasz_Biela

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

zacząłem uwielbiać zapach suszonych kwiatów
odkąd w każdej z was dojrzewa
milionami kobiet delikatnie bezwzględnych

teraz jak tylko szukam siebie w oddechu
zaczynam narkotyczną głębią wąchać
to co zdążyłem rozpoznać jak jeszcze żyło
tak bardzo chciało być piękne i dostojne

od nowa uczę się odczuwać piękno które chciałyście żebym zauważył
nawet mogę do woli nacierać nozdrza i być dumny za wszystkich

a na dobry początek
zebrać gołe łodygi
i wydrapać na ciele wszystkie winnice naszych błędów

tak bez okazji

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Baba_Izba

Baba_Izba

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tomaszu, bardzo mi się podoba Twój zamysł ujęty w wierszu.
Nie miej mi tego za złe, że troszkę pozmieniałam tu i ówdzie.
Nie musisz tego brać pod uwagę, ale jak coś się przyda - to bierz:

(tytuł:) kobiety

"uwielbiam zapach suszonych kwiatów
zacząłem wyczuwać jak w was dojrzewa
milionami nut delikatnie bezwzględnych

szukam siebie w zabarwieniu woni
zaczynam narkotyczną głębią oddychać
dostojnym pięknem poznanym za życia
co tak bardzo nie chciało przemijać

od nowa zauważam i odczuwam jak chcecie uczę się
do woli nacierać nozdrza i być dumny nawet za innych

a na dobry początek
zbieram gołe łodygi
by wydrapać na ciele wszystkie winnice naszych błędów

tak bez okazji"

Serdecznie i pogodnie pozdrawiam
- baba
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • any woll
      po

      Przez any woll · Opublikowano

      polskie jest to co w sercu, proste zawsze najpiękniejsze, czytam, że jesteś poliglotą i kumasz

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , dzięki i odpozdrawiam.
    • aff
      Do dziecka

      Przez aff · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Aha . Faktycznie, pewnie napisałam ten tekst dla samej siebie :) Nie ma tu Moniko żadnych szczególnych znawców, niektórzy tylko cierpią na znaczny przyrost ego. To amatorski portal, a poezja jest dla ludzi i nie ma większego komplementu już ten, że podoba się coś komuś, kto nikogo tu nazbyt jeszcze nie zna ani nie ma jakiejś rutyny i po prostu sobie czyta dla przyjemności.  Pozdrawiam
    • andreas
      Tokarz

      Przez andreas · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota Mam jeszcze jedno na ten temat przemyślątko. W czasach niewolnictwa właściciel niewolnika,nawet gdy nie miał dla niego aktualnie pracy, zapewniał mu dach nad głową i jedzenie. W dzisiejszym niewolnictwie pracy, pracodawca zwalnia pracownika i nie interesuje go czy biedak ma co jeść i gdzie mieszkać. Zdaje się, że pochwały naszej wspaniałej cywilizacji są ciut na wyrost. Pozdrawiam.
    • Agnieszka Charzyńska
      Rzeka

      Przez Agnieszka Charzyńska · Opublikowano

      Wśród nocy haftowanej mozaiką kolorów, Różem,  oranżem, żółcią – rzeczna toń migocze, Mnogość w niej błyszczy dziwna ażurowych wzorów Uplecionych z fotonów  przez piekielne moce.   Bujne wieńce, korony  i girlandy iskier, Złotolite diademy – na smukłych wież głowach, Zwiewne szale, zasłony – z jedwabi świetlistych, Wokół zamkowych  murów – poświata różowa.   I katedra w  płomienno pąsowym welonie W sukni  z blasków błękitnych, rudych, żółtych tkanej W jej objęciach – zbyt liczne losy przemienione   Tchnieniem piekła w garsteczkę kości rozsypanych. Rankiem niebo w pokutną chustę obłóczone Opłacze drobnym pyłem – warkocze i dłonie.
    • Sylwester_Lasota
      Tokarz

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Modern Times, to pod wieloma względami film genialny i proroczy. Myślę, że Charlie Chaplin prezentując pracę w fabryce, wyprzedził epokę o całe dziesięciolecia. A jeśli chodzi o to czy coś się zmieniło, to tak. Nawet powiedziałbym, że bardzo dużo. Specjaliści od zarządzania mają teraz takie narzędzia normowania czasu pracy, monitorowania i kontrlingu, o jakich się nawet Chaplinowi nie śniło. Niestety, wygląda na to, że człowiek w tym wszystkim schodzi na coraz dalszy plan, liczy się przedewszystkim ekonomoczna efektywność. Nawet takie dziedziny jak Bezpieczeństwo Pracy i Ergonomia służą przede wszystkim temu, żeby zabezpieczyć pracodawcę przed nieoczekiwanymi kosztami lub wyciśnąć jak najwięcej z pracowników. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...