Przegrałem życie

[Szymon W]

tracąc każdy dzień
trwałem w miejscu gdzie
czas mój mijał wciąż
świat zapomniał mnie

tak pragnąłem by
niczym słońca blask
widzieć jasno się
zamiast setki mask

tam gdzie w myślach mych
pęka cienka nić
wiary która tak
pozwala mi żyć

tam nic nie jest tak
ważnym dla mnie już
trace życie swe
wbijam w siebi nóż

świat zapomniał że
chciałem wszystko mieć
sam złapałem się
w marzeń własnych sieć

spadłem na sam dół
szczęście znikło i
zatraciłem już
najpiękniejsze z dni.

byłem twierdzą sam
która więzi mnie
lecz nie mogłem już
z niej wydostać się

zamknął nagle się
kufer pełen lat
nieprzeżytych dni
stosu samych strat

ściąłem drzewo swe
i swych marzeń pień
zniknął wiary trzon
został żalu cień....

[Jacek_Suchowicz]

W rytmie country i po kilku piwach - będzie się podobać

pozdrawiam

[Ania_Kos]

[quote]mask

czyli że 'masek' - tylko z rymem ma być?

a co do wiersza.. pewnie inni ocenią jakoś głębiej, tak znając się na poezji.

więc ja tylko do treści... chciałoby się powiedzieć : 'życie, bywa' ;)
taki ból istnienia przebija, utrata marzeń. rozumiem Peela, aczkolwiek ja się wydobywam właśnie z takiego stanu. ale wrócę znów do absurdu i bez-prawie-sensu, a jakże :)

pytanie tylko na jakim stanie się skończy, tym który opisałeś, czy tym, kiedy wszystko wydaje się piękne.
który świat jest prawdziwy?

może oba. a może nie?


ogólnie dobrze, że myślisz nad światem. bo to wbrew pozorom nie takie bardzo częste.


noo, to żyj i pisz dalej,
z uśmiechem

Ania