Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

1

moje zdanie od lat ma podobny wydźwięk
choć pytać przestałaś
Alicjo

więc jesteś we dwie
razem raźniej
świeci
odwzorowane
lewe lewym z prawej
zawsze słuchasz tamtej strony
gdzieś
się odbiło
tym samym
tym samym
się odbiło
gdzieś
zawsze słuchasz tamtej strony
lewe lewym z prawej
odwzorowane
świeci
razem raźniej
więc jesteś we dwie

Alicjo
choć pytać przestałaś
moje zdanie od lat ma podobny wydźwięk


2

ono
zdobyło kobiety
pozwalając się nosić
w torebkach
jak zdjęcie najbliższej twarzy

Veni Vidi Vici

dziś zapomniałaś
szukasz go
za szybami
w kałużach a
nuż

nóż
też odbija

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


moim zdaniem pomysł z odbiciem to korespondencja formy z treścią
wykonanie musi być nieudolne, żeby sens poszczególnych sentencji wyjaśniał się dopiero w odbicu. Czy taka obrona Cię satysfakcjonuje?
zdrówko
Jimmy
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


moim zdaniem pomysł z odbiciem to korespondencja formy z treścią
wykonanie musi być nieudolne, żeby sens poszczególnych sentencji wyjaśniał się dopiero w odbicu. Czy taka obrona Cię satysfakcjonuje?
zdrówko
Jimmy


ten komentarz mnie przekonał Jimmy- musi być nieudolny by wymusić sens.
dobry bardzo choć trudny.
pozd. Waldemar
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


moim zdaniem pomysł z odbiciem to korespondencja formy z treścią
wykonanie musi być nieudolne, żeby sens poszczególnych sentencji wyjaśniał się dopiero w odbicu. Czy taka obrona Cię satysfakcjonuje?
zdrówko
Jimmy


ten komentarz mnie przekonał Jimmy- musi być nieudolny by wymusić sens.
dobry bardzo choć trudny.
pozd. Waldemar
ufff
jak to dobrze się czasem potłumaczyć
dzięki Waldku za wizytę i ogólnie za pojęcie
zdrówko
Jimmy
Opublikowano

z tytułu dowiadujemy się, że przedmiotem wypowiedzi podmiotu lirycznego będzie lustro, dokładniej - dogłębna analiza jego oddziaływania, ale także interpretacja tegoż przedmiotu na płaszczyźnie czysto egzystencjalnej.

nie można precyzyjnie określić podmiotu lirycznego, nie jesteśmy w stanie dokonać konkretyzacji, bowiem mało mówi o sobie. wiemy natomiast, że adresatem jego wypowiedzi jest Alicja, z którą zapewne utrzymuje kontakt od paru lat. oczywiście jak bliski jest to kontakt możemy się jedynie domyślać.

początek drugiej strofy doprowadza mnie do wniosku, że podmiot liryczny jest tak naprawdę zakochany w owej Alicji. ta jednak odrzuciła jego względy, a teraz jest sama. podmiot liryczny wciąż zatem ma nadzieje na zmianę tejże sytuacji. niestety jednak nie zanosi się na to.

czym jest 'ono' pojęcia /przynajmniej natenczas/ nie mam. hmmm 'ono' czy mowa o uczuciu ? jakkolwiek jest to przedmiot, rzecz, która z pewnością ma ogromny wpływ na kształtowanie się postaw, charakterów kobiet.

przyjmując jednak, że ową rzeczą jest uczucie, wychodziłoby na to, iż podmiot liryczny poniekąd z żalem, smutkiem zauważa, że adresatka szuka miłości i odnaleźć jej nie może.

jakkolwiek by nie było - jest to tekst ciekawy. chociażby i ze względu na - przynajmniej przeze mnie - raczej niespotykany zabieg, poprzez który Autor odpowiednim układem wyrazów chciał odzwierciedlić sposób działania lustra. jest nowatorsko, a także konstruktywnie. przekonuje mnie treść, bo i mnie zdarzyło się znaleźć w podobnej sytuacji, zatem mogę się utożsamiać po części z podmiotem lirycznym. a także forma, która niemal zachwyca. ode mnie mocny plus.

pozdrawiam.

Opublikowano

Rozumiem Jimmy, że to dwa teksty połączone jedynie tematem?
Pierwszy - miły dla oka i myśli (podkreślam!) fajerwerk formy,
sprytny i błyskotliwy.
Drugi - również udany, choć wydaje się z kolei formą o niewielkiej
zawartości i niezdecydowanym przekazie, chociaż - co ci już zdążyło
wejść w krew - na wysokim poziomie warsztatowym i z pomysłem.

Tym niemniej w wyborach głosowałbym za jedynką.

Pozdrawiam:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witaj, tekst pierwszy można odczytywać jako pretekst do przemyśleń z drugiego, o ile 1 to lustro, 2 może być zastanowieniem się nad jego fenomenem (zwłaszcza u kobiet - wzmianka o torebce;)
przekaz 2 rzeczywiście nie bije po oczach, ale to tylko studium przedmiotu, więc przedstawione są jedynie pewne mechanizmy.
dzięki za wizytę, zdrówko,
Jimmy
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a może to alicja z krainy czarów? dziewczyna z tamtej strony 'lustra'?

tak czy siak, mnie też się podoba.
angelika
TAK TAK TAK
jasne, że imię nie jest przypadkowe
zdrówko wielkie i cmok
Jimmy

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @wierszyki  otóż to. Nic nie mam przeciwko temu, że dzeici idą do kina / na wycieczkę / na wesele - a nawet na debatę - ale niech zachowują się stosownie do sytuacji. Tak, na debacie też...
    • Autorzy: Tekst - Michał Leszczyński Rozmowa z AI - Krzysztof Czechowski Głos i muza - AI   Moje Waterloo   Ref. Bitwy twoje zmierzają ku Waterloo twa twarz czeka na ten wyrazu grymas straci ten który poszedł na wojnę, nawet słuszną knajpa browar sklep sok mój miły real uff ów uff owa uff owo i już   Pojąć właściwie własne Waterloo jest niełatwo i nie każdy szczęściem bywa tu Napoleonem zrozumieć siebie, okoliczności i ciągi wydarzeń jest sztuką z tych naprawdę ważnie niełatwych   Gdzieś na czymś zgrać się i przegrać musisz nie ma tutaj wszechmiaru dużego zwycięstwa wielowymiarowość wygranej wcale nie istnieje nawet najwięksi są kazani o tym dobrze wiedzieć   Gdzieś z pozoru może i płuca tu przegrywasz płacisz za real zbyt krótkim urywanym oddechem choć przerwy na fajka trzeźwości rozumu dodają faktem jest, że ogólnie widać i czuć porażka taka   Ref. Bitwy twoje zmierzają ku Waterloo twa twarz czeka na ten wyrazu grymas straci ten który poszedł na wojnę, nawet słuszną knajpa browar sklep sok mój miły real uff ów uff owa uff owo i już   Ma miejsce tutaj jeszcze większa moja przegrana jest nią własna polityczna głupia nieobojętność po jaką cholerę stronnictwa mam w głowie, nie wiem nie dojdę do tego choćby rządziły za potężne chiny   Przydałyby mi się odpolityczniające warsztaty rządowi mną gardzą i wiadomo nic mi nie płacą system przemieli ciebie w personę non grata a ty masz jeszcze o nich myśleć? Martwić się? Dziękować?   Wolę tutaj krainy myślenia niż wytarte patriotyzmy preferuję mienić się postacią niezdarnego lokalsa niż te ich sprawy banki firmy kursy i wytyczne a mają z nimi i beze mnie przeogromny problem (nawet ta piosenka zastanego nie zmieni ani ani)   Ref. Bitwy twoje zmierzają ku Waterloo twa twarz czeka na ten wyrazu grymas straci ten który poszedł na wojnę, nawet słuszną knajpa browar sklep sok mój miły real uff ów uff owa uff owo i już   Ani Neo ani antysystemowcem mi nie jest dane odwrócę niekiedy pilną uwagę od ważnych spraw moja ofiara z przejmowania nic tutaj nie zmieni pytanie płacić czy pragniesz mieć wygodę słowa   W dziwnawe polityczni wmieszali mnie sprawy większości celowanych im rad wcale nie posłuchali czy to ja mam troskać się i opłakiwać ich przegraną czy to oni powinni zabrać się za kompromis zgody? (albo chociażby na inny na Polskę dyskurs i pomysł)   Ref. Bitwy twoje zmierzają ku Waterloo twa twarz czeka na ten wyrazu grymas straci ten który poszedł na wojnę, nawet słuszną knajpa browar sklep sok mój miły real uff ów uff owa uff owo i już      
    • @Alicja_Wysocka @andreas @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za dobre słowo, pozdrawiam. 
    • W zapomnianej  chacie na skraju lasu echo i wiatr o byłym  rozmawiają   Cisza do nadziei się tuli stary pająk to widząc po swojemu się uśmiecha   W zapomnianej chacie kiedyś  tętniło  życie słońce tu zaglądało było fajnie i miło   W  ogrodzie  kwitły  róże burek radośnie szczekał na ławeczce dziadek pykał fajeczkę   Dzieci w berka się bawiły obok  była  studnia żuraw cierpliwie   czekał   Babuleńka w wannie cynkowej pranie krochmaliła była szczęśliwa   Dziś ta chata pusta las częstuje ją cieniem który po cichu popłakuje  
    • Dorzuciłbym jeszcze przesadny minimalizm i brak kontaktowości, jak uważasz?    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...