Zgłoś

Jest ich na świecie kilka miliardów Wszystkie wesoło patrzą w kwadratowe światełko, z uśmiechem, w myśl tendencji światowych przesuwają raz w lewo, raz prawo, w chromowanej przeglądarce życia tylko, że - czy przesuną w lewo, czy przesuną w prawo - zawsze się cofają mechanika owa, niczym wnioskowanie wstecz, uczy konformizmu, by znów z uśmiechem cieszyć się monopolitstycznym wytworem bogów technologii jawne i świadome posłuszeństwo może dać wolność, lecz po co wybór, gdy człowiek woli więzienie?   Być może lepiej byłoby zostać robotem - tak brzmią ci, których wizja siebie w skórze boga pchnie ku czynieniu tego, co bezwzględne, bezuczuciowe, niewrażliwe Ku byciu workiem nadmorskiego piachu, uderzonym gromem życia, stawiającym ich na nogi - jakby abiogeneza, poranek rozpoczęty kofeinową siekierą   Ile w tym prawdy? Niektórzy w swojej demencji stali się jak dzieci, a one nigdy się nie mylą, tylko, że one zadają pytania, a roboty powodują na ich ustach co najwyżej uśmiech, a w ich sercach ciekawość   Szkoda, że zatruwane tymi "faktami" i "przyjemnościami", tracą duszę i stają się androidami

nie raz na tobie zatrzymał się wzrok   topiąc jak wosk popłynął... w myślach   rumieniąc się nieśmiałością   1.2025 andrew

Podziękowania za serduszka dla: @Nata_Kruk, @violetta, @Bożena Tatara - Paszko, @Ewelina, @beta_b, @Leszczym i @Łukasz Jasiński. Dzięki za wizytę: @Bożena De-Tre i @poezja.tanczy.

chwil coraz mniej na przemyślenia życie szybko  jak w pędzie się zmienia czas zbiera plony niewykorzystany   samotnie umiera człowiek los dalszy nieznany narodziny i umieranie dziwne to i ciekawe co potem się stanie niech pozostanie pytaniem