Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

powrót po latach


fiszkal

Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ładny obraz, nasuwa kilka interpretacji. Ja mam ostatnio religijne skojarzenia więc zobaczyłam syna marnotrawnego, dla uniknięcia wstydu przemykającego nocą ale można i inaczej. W ostatnim wersie literówka do korekty. Pozdrawiam - Ania
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wierzby na ogół bardzo szybko rosną dlatego też ich gałęzie
pod wpływem wiatrów i ciężaru śniegu łamią się szybko.
Próchniejące pnie stają się mieszkaniem dla różnych zwierząt.

Po latach zamieszkał w resztkach dziupli księżyc
i być może przyświeca tym, co wracają nocą.

Zapamiętam to haiku na pewno.

Pozdrawiam,
jasna :-))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dziękuję za komentarze..
Jasna ::)) , dziuple są w starych drzewach. W starych drzewach, w dziuplach jest próchno. Próchno w wierzbach, po ciemku błyszczy się, żarzy - nie wiem, jak to określić... Ktoś wraca po latach w to samo miejsce. Wierzba, którą zapamiętał, jest już stara, rozkłada się powoli... Jak my wszyscy. Ja też pamiętam :
powrót po latach
tylko zakręt
w tym samym miejscu
Pozdrawiam. AL

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




To jedna z możliwych i na pewno właściwych interpretacji. Bardzo ładna zresztą. :-)
W spróchniałej na wylot dziupli wolałam jednak tym razem zobaczyć świecący księżyc,
bo muszę się przyznać, że nigdy nie widziałam świecącego próchna.



Bardzo mi miło :-))
(to haiku zinterpretowano też na kilka sposobów)

Pozdrawiam Cię serdecznie AL
i życzę powodzenia na nowym forum.

jasna :-))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Amber Nie znałem tej historii, Madziu. Ubawiłaś mnie nią. On, jako prozaik, powinien być rozpoznawany. Inna sprawa, że może był trzeźwy wtedy, więc inny człowiek. Myślę, że łajdaczenie się było, natomiast w jego pijaństwo, takie, jak sam przedstawiał (picie przez całą noc whisky, spanie do południa, potem do 18 piwo i znów przez całą noc whisky) nie bardzo wierzę - nie miałby czasu na pisanie (w tym czasie miało każdego dnia powstawać 30 stron jak mówił, z czego zostawiał koło wspomnianego południa 10 z nich - reszta do śmieci; to i tak lepszy wynik niż u Młynarskiego np. - ten ze 100 napisanych zostawiał 1 utwór) i zdrowia, dożył jednak tych 74 lat, a to sztuka. Część rzeczy stworzona przez Bukowskiego jest świetna, część słabsza, jak u każdego. Z prozy Listonosz - doskonały na pewno, Faktotum czy Kobiety - już nie. Ale podobnie jest z J. Hellerem - ktoś powiedział, że po napisaniu Paragrafu 22 już nic więcej nie musi, bo i tak przeszedł do historii literatury.  I tak się stało. Inne jego książki dla mnie były rozczarowaniem. Jeszcze raz dziękuję za anegdotkę - znów się uśmiechnąłem :). @befana_di_campi Bardzo dziękuję. Twoje słowa są znacznie na wyrost. Ja mam problem z pisaniem od śmierci ojca (koniec kwietnia). Coś mi się stało z głową przez przeżyty stres - nie czuję już rytmu, słowa nie płyną, zresztą z tym jąkaniem się (patrz wiersz) to prawda (teraz już tylko w dużym stresie, ale pierwsze dni były dramatem).  Minie, na pewno, tzn. mam taką nadzieję. Być może wtedy znów uda mi się bawić pisaniem, ale to nie jest teraz na pewno. Piszę obecnie, żeby nie zapomnieć, jak się to robi, kiedyś czułem jakby przepływał tekst przeze mnie i był tylko do zapisania - gdzieś to uciekło niestety. Natomiast słowa Twoje - tak miłe - potraktuję jako wsparcie, tego mi było trzeba, za nie Ci serdecznie dziękuję. Dlatego nikogo nigdy nie krytykuję (raz mi się zdarzyło tutaj i żałuję, mimo że mogłem mieć rację - za wulgaryzmy niepotrzebne w wierszu pewnym, teraz myślę, że niepotrzebny był mój wpis raczej, mogłem przemilczeć) - każdy ma swój dobry i gorszy czas, a czas(em) też taki sobie - po prostu. Pozdr. serdecznie. Ptr
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @violetta oj Violetto... ;) Dzięki          @any woll :) no właśnie:) Dziękuję        @tetu Cieszę się, że do Ciebie Tetu trafiło :) Dziękuję:)   @Nata_Kruk :) dziękuję i również zdrówka      @Lidia Maria Concertina @Rafael Marius Podziękowania:)    
    • @Jacek_Suchowicz Myślę analogicznie ♥ 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...