Zgłoś

Włodzio to jest chyba cały czas zahipnotyzowany:)

@hania kluseczka takich z nożem siedzących to już nie ma, to rzadkość:)

Poświęcamy się dla siebie  każdego dnia budząc się obok podajemy sobie pomocne dłonie.   Poświęcamy się dla siebie idąc  na spacer wśród żółknących liści  mówimy do siebie czułe słowa.   Mały człowiek przed nami biegnąc  rozrzuca liście to przecież dwie połowy nas samych.   Wśród napływu problemów na łuku nie kończącego się zakrętu nadal chcemy być razem.   Nadchodzący świt kończy marzenia  budząc się nie zlekceważymy kiedy zadzwoni telefon.   To nie tylko słowa to rzeczywistość poświęcenie wychodzące z naszego wnętrza głęboko tam ukryte.   Twój głos dobiega z daleka spad stuku kopyt i hałasu samochodów zawsze będzie go słychać.    Nad pustym polem zatoczymy koło z nieczynnego dworca odjedziemy   starym parowym pociągiem.   Kiedyś poświęcaliśmy się dla siebie z obdartych drzew zbieraliśmy ostatnie  owoce z których wyłuskaliśmy miłość.  

@huzarc właściwie przykre to jest, że nawet w najbliższej bliskości, trzeba zawsze coś tam mieć, na końcu głowy, albo tylko ja tak mam, z natury, jestem nieufna i niestety, racjonalna :) 

Znakomite jak zawsze  Za rzadko tu zaglądasz a ja tak lubię Twoje pisanie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.