Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wiatru nie dogonisz
nie przekupisz śmierci
rzeki nie zawrócisz
nie odwrócisz losu

więc się nie chwal
tym jak wiele możesz
przecież nawet Bóg
nie ma takiej mocy


a to druga wersja :


wiatru nie dogonisz
bo jest niewidoczny
nie przekupisz śmierci
bo jesteś zbyt skąpy

rzeki nie zawrócisz
bo się boisz wody
nie odkręcisz losu
bo jest ci sądzony

więc się nie chwal
że tak wiele możesz
przecież nawet Bóg
nie ma takiej mocy

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



'wiatru nie dogonisz
przecież niewidoczny
śmierci nie przekupisz
jesteś zbyt skąpy

rzeki nie zawrócisz------------ boisz się wody Wisłą
losu nie odkręcisz-------------- jesteś osądzony

nie chwal się
że tak wiele możesz
przyznaj
nie jesteś Bogiem'



jeszcze ciutkę przemeblowałam, Twój wiersz, dobry wiersz i Twoja decyzja,
pozdry_kasia :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




powiem ci szczerze Judytko że mam tak jak proponujesz w brudnopisie
ale pomyślałem że nie użyję słowa Bóg- lecz widzę że jednak źle zrobiłem
ale to jest warsztat więc mam jeszcze czas na jakieś rozsądne poprawki.
pozd. waldemar
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jeżeli Pan chce znać moje zdanie to mi bardziej spodobała się ta wersja. Wg mnie bardziej trafia do czytelnika i lepiej się ją czyta. :)
serdecznie pozdrawiam... :)




więc pomyślę co z tym fantem zrobić Mateuszu-dzięki za odwiedziny.



pozd. Waldemar
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




człowiekowi wydaje się że jest dobrze - ale ostateczne zdanie
należy do odbiorcy i to trzeba szanować Stefanie.
pomyślę nad tym- może coś jeszcze da się zrobić
aby bardziej zaciekawił.
pogodnych Swiąt życzę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...