Spójrz na dół

[Johny Brawo]

Podniebny śpiew przypomina mi, jak podarowałem ci skrzydła
A ty zabrałaś je i wzleciałaś nade mną
Zostałem martwym wspomnieniem pod twym niebem
Jednym z milionów punktów pod horyzontem twojego życia
Trudno zwalczyć niestrawność, gdy wciąż konsumuję pogrążenie
Widząc oczy ślepe na moje istnienie
Nie Patrzysz w dół
Chociaż ofiarowałem ci wszystko żebyś o mnie pamiętała
A Twoje anielskie oczy zabłysły światłem zwyciężonego losu
I oślepły na przyziemność mego bytu
Ale widzę
Widzę prawdę
Widzę ciebie
Tu na spalonej przez oczywistość ziemi
Widzę niebo, które poświęciłem z nadzieją
Wiem, że krwawię, ale nicość to pochłonie
Bo ty nie…
Bo ty nie widzisz mnie
I nie spojrzysz w dół
Bo oślepiająca prawda strąci cię z nieba

[Tali Maciej]

strasznie banalnie podjęty temat
tytuł od razu sugeruje zakończenie wiersza
jestem na nie

pozdrawiam

[zak stanisława]

Podniebny śpiew przypomina mi, jak podarowałem ci skrzydła
A ty zabrałaś je i wzleciałaś nade mną
Zostałem martwym wspomnieniem pod twym niebem
Jednym z milionów punktów pod horyzontem twojego życia
Trudno zwalczyć niestrawność, gdy wciąż konsumuję pogrążenie
Widząc oczy ślepe na moje istnienie
Nie Patrzysz w dół,
do tego momentu, jest całkiem całkiem, im dalej tym gorzej.....
popracuj, tak mysle...