Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



małe smuteczki
śpią w zadużym łóżeczku
na podłodze mrok

Niech się Autorka na mnie nie gniewa, bo to
przekora, nie ja 'dorównała sylabki":))))

Dla mnie bardzo urokliwe i wiem, że jak coś się uweźmie
to trzeba napisać i już:))) Też tak mam:))
pozdrawiam ciepło i wiosennie:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no mogą "nad rzeczką":P
zdrobnienia mają w sobie moc, oj mają:)))


Dlatego używam ich tylko w chwili słabości.
Na trzeżwo się boję! :D
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Duże łóżko daje więcej możliwości interpretacji.
"Duże" może oznaczać za duże, a więc dwoje ludzi może
spać daleko od siebie. Może być za duże na jedną osobę,
samotną właśnie. Może też chodzić o uczucie wyobcowania -
mrok i duże odległości od krańca do krańca łóżka, itp.
Wreszcie "duże" może oznaczać, że śpiący jest "mały",
a nawet może ich być kilkoro - dzieci?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a może... wręcz przeciwnie! właśnie małe i niewygodne łóżko, powiedzmy tak:


pobudka!
znoszone buty
pod pryczą


mamy kontrast, kiedy trzeba gwałtownie wrócić na ziemię z sennych marzeń.
w tle "dwoje ludzi śpiących daleko od siebie" a przynajmniej budzącego się
nie tam gdzie by chciał ktoś wyrwany ze snu.
"znoszone buty" zawiązują zaś do Twoich "małych smutków" czekających
pod łóżkiem.
pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to wytłumacz przy okazji, co to są małe smutki? coś mniej porośniętego szczeciną
od dużych (pewnie dorosłych) smutków? :)


np. małe dzieci.

czemu więc nie napisać po prostu: "małe dzieci"? przecież to nie zagadka,
tylko chodzi o oddanie pewnego stanu. pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bardzo ludzki tekst, historia o tym jak człowiek dla innego człowiek może stać się najważniejszy. O lojalności, o zrozumieniu, bliskości... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tu się uśmiecham, nie potrafię się nie uśmiechnąć do Krzysztofa... Pięknie.
    • @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...