Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Bo życie ziarnkiem grochu jest

Kacper_M
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Kacper_M

Kacper_M

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Smagany wiatrem wędrowiec
Wieje, raz w lewo, raz w prawo
Idzie ku upadkowi, ku śmierci – oto jego cel...
Nazywa się człowiekiem, choć sam nie wie co to oznacza
Nieświadomy celu swej wyprawy, idzie
Nie wie ku czemu zdąża, lecz nadal idzie
Dlaczego? Dlaczego nie ustanie w miejscu?
Jest mu źle? Tak i nie...
Wszystkiemu winna świadomość... lub jej brak
On nie wie co straci, co zyska.
Na jego ciele widać liczne bruzdy i zmarszczki
Doświadczenie wieków
Mimo to robi to samo wciąż
Nie wierzący póki sam nie zobaczy, dotknie, czy poczuje
Ludzie czasem tak nieobliczalni, a czasem tak łatwi do odgadnięcia
Czy można kogokolwiek nazwać człowiekiem?
Czy ktoś wie, kim właściwie jest?


Dedykacja dla Cioci Joli... Myśle i przestać nie mogę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiesław J.K.
      Dowody miłości

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @huzarc Miałem dzisiaj ciekawą rozmowę z moją siostrzyczką na różne tematy, jednym z tematów był oczywiście czas nawiązując do mojego ostatniego wiersza lecz również temat tych ONI tak między tematami się pojawił, ale i szybko ulotnił z oczywistej przyczyny, gdyż jest to temat kontrowersyjno-spekulacyjny: Kim naprawdę są ONI, czy to ziemska elita, która kontroluje świat, a może to obcy przybysze, a być może Ci pierwsi są kontrolowani przez tych drugich. Jakby nie było, to tylko dociekanie poparte fragmentarycznymi faktami, coś co nie jest dane poznać większości.
    • Corleone 11
      Istnieją...

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      @Natuskaa    Tak. I w gruncie rzeczy na tym polega rozwój, aby poszczególnym osobom magia zasymilowała się w umysłach. Zostanie tambylcem  w owej sferze jest tym, o co - ujmując sprawę potocznie - chodzi.      I to racja, że owa solniskowa biel komponuje się z kaktusami - lub one z ową bielą.     Odnośnie zaś do przedstawionego wejścia w czasoodstęp: wiem, czego doświadczyłem. I z pełną tegoż świadomością podzieliłem się tym doświadczeniem. Bywający częściej ode mnie na Salar de Uyuni potwierdzają, że jest to magiczna przestrzeń, zatem tam zjawiska o magicznym charakterze są na porządku dziennym.     Dzięki za wizytę, przeczytanie i komentarz. Pozdrawiam Cię. ;))*
    • sam_i_swoi
      Ten ostatni sen

      Przez sam_i_swoi · Opublikowano

      @Poezja to życie Z koralików różańca Nie jest świat złożony I cichych próśb On lubi krzyczeć Na śmierć Zapomniałem  O grobach O kwiatach co rosną tam i tu A propos, czy konieczne jest Ja i ty?, przeczytałem trochę pana twórczości, nie jest zbyt jednostronna? 
    • Poezja to życie
      Ten ostatni sen

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Ja i ty  Umieramy tak jak nasze sny    A świat rozpada się  Na kawałki    Częstując nas  Chlebem i winem    Jak ciałem i krwią Chrystusa    Na ostatniej wieczerzy  Kto pilnuje naszych pacierzy?
    • sam_i_swoi
      Nocą piszę wiersze

      Przez sam_i_swoi · Opublikowano

      @SuzanaD W jakiż pechowy dzień napisana ta noc I żaden lek czy świata cień ozdrowić jej nie zdoła Tożsame myśli wiersze piszące I ból jestestwa wnikliwie sięga w ich głąb Nie wyjdą nie wydostanie się nic Gdy zostaną w objęciach snu Poza nadzieją że świt Uczynić to podoła Wiersz za wiersz :)      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...