Spacer Serca

[Tomasz Kukla]

Samotne serce
podróżując po świecie
pragnęło tylko jedno
spotkać nadzieję

Nie-samotne serce
trwając w podróży
usłyszało z nadzieją
płacz z przepaści podnóży

W otchłani ziemi
miłość wciąż płakała
obok niej ze smutkiem
samotność siedziała

I skoczyło serce
bez zastanowienia
nadzieja pragnąc miłości
za nim dla spełnienia

Nadzieja zginęła
miłość nie istniała
samotność zbiegła w oddal
ze smutkiem płakała

Serce samo ostało
nagle ból się zjawił
z serca samotnego
łzy bezdusznie dławił

Serce podróżując
po bezdusznym świecie
zaznało tylko ból
straciło nadzieję

[natalia]

Samotne serce
wędrując po świecie
pragnęło miłością
zapełnić swe dno
spotkało nadzieję
płacz, smutek i łzy
wciąż szuka miłości
i dla niej chce
być
bić
żyć

Przepraszam ale tak mi się nasunęło. Twój wiersz jest inspirujący i świetnie Twymi słowami buduje się ciut inne odczucia.
Troszkę zamieszania zrobiłeś ale podoba mi się to co chciałeś przekazać tę podróż serca, kogo spotyka, co potem się dzieje, całkiem ciekawy pomysł.
Mam nadzieję, że nie gniewasz się za tę strofę.....
Serdecznie pozdrawiam
Natalia

[Kai_Fist]

Twój wiersz jest jak najlepsza akcja meczu, tyle tylko, że dla mnie nie zakończona golem.
hmmm, może za dużo razy słowa: serce i nadzieja się przewija...

Pozdrawiam.