Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tańczyć na krawędzi wytrzymałości
bawiąc się życiem,
muskać zasłonę słońca,
pozwolić wichrowi grać z włosami,
poczuć obecność ziarnka piasku,
które jest takim samym
jak człowiek
mikrokosmosem,
czuć bez-smak wody,
wiatru z deszczem,
oddech ziemi,
potem
nie-spokojnie zasypiać,
dać upust fantazjotwórstwom
i pomyśleć o elfach,
być jak mangowe postaci arealną,
widzieć więcej,
dostrzegać piękno
tam, gdzie go na pozór brak,
grać muzykę przypadkowym liściom,
malować myśli na każdej sekundzie życia,
umieć kochać na prawdę, za prawdę, mimo prawdy
wszystkimi zmysłami
czuć,
że się bytnieje.

Opublikowano

mnie się "bytnieje" nie podoba. Jakoś źle się kojarzy, bardziej z dogorywaniem, lub istnieniem dla bytu - nie z tym, co chciałaś przekazać w wierszu. Sama idea dobra, chociaż trochę utopijna, w wielu wymienionych tu przypadkach, ale bez zastrzeżeń (bo to sfera marzeń, albo dobrych życzeń).
Za dużo jednak ać, yć, eć. Warto by coś z tym zrobić, a wiersz na pewno zyska.
Pozdrawiam

Opublikowano

Rafał Różewicz- aż tak krótko? ja zdaję sobie sprawę, że utwór jest zbyt przegadany, ale to nie w moim stylu taka lapidarnosc. cóż by można zmienic, co wyrzucic?
HAYQ- też mi nie pasują te ac, yc (nie dziala mi c na klawiaturze, żeby nie było). co do tych idealizacji, to właśnie o to mi chodziło, trochę przerysowania.

Opublikowano
"widzieć więcej,
dostrzegać piękno
tam, gdzie go na pozór brak,
grać muzykę przypadkowym liściom,
malować myśli na każdej sekundzie życia,
umieć kochać"


czyli po prostu żyć...
podoba mi się
pozdrawiam:)
teresa

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wieczór. Jezioro zapina horyzont ostatnim promieniem światła. Słońce – spóźniony kochanek – tonie w jedwabnej, szepczącej trzcinie. Cisza. Nie pusta. To język pragnienia natury. W niej każde ich tchnienie. Woda milczy Ale to milczenie drży – jak skóra świata przed pieszczotą dłoni. Oni. Bez imion. Miłość nie potrzebuje dźwięku. Spleceni, jakby czas tkany był z ich oddechów, jakby każdy gest, każda ścieżka - prowadziła do tej chwili, czekał zapisany w niebie. A jednak – w ich spojrzeniach cień. Dotyk losu. Świat szepcze kruchą pieśń przemijania. Ich pocałunki – ciepło ciał i drżenie warg, symfonia żywiołów: ogień i wilgoć, wieczny alfabet istnienia. Nie całują się. Oni się stwarzają. Jezioro patrzy: nieme. Wierne. Rozświetlone – bez końca Brzeg milczy, lecz to milczenie kłania się Przedwieczności – ciszą bezmierną.    
    • @Berenika97 dziękuję, to dla mnie ważne, że tak uważasz :) piękne masz imię - już od jakiegoś czasu chciałam to napisać,.ale mi wypadało z głowy :) @Robert Witold Gorzkowski zrobiłeś mi dzień tym komentarzem, dziękuję :) muszę iść dzisiaj na spacer, może jaki wpatrzony w obłoki się potknie i wpadnie wprost w moje ramiona. To brzmi jak dobry patent na podryw :) @Łukasz Jasiński oj Łukaszu, zawsze się trochę boję tego Twojego "oj" :) @Gosława oj ja też - albo wulgarna, albo za smutna, albo nie taka. Posłuchać możemy i tyle, a potem pójść po swoje, bo nam się należy :) Dziękuję Ci bardzo za komentarz (to, że je lubię i, że są dla mnie ważne, to wiesz) i życzę dobrego czasu :)
    • @Gosława ładnie, wzruszająco. Twoje puenty jednak nie raz osłabiają tekst, tutaj tak dla mnie jest, pozdr.
    • @Jacek_Suchowicz Czy zamruczy?   Zamiast gapić się w czerń kliszy, spójrz jak lubisz w piwne oczy. By zabrakło sił wśród nocy, gdy obejmie i zamroczy.
    • Bajka się rodzi, A baśnie wyśnione? Jak dobrze. Bo bajki Dobrze zakończone.   Pzdr ,

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...