Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Burze-nie-mózgu


Rekomendowane odpowiedzi

Dokonuję subtelnych dystynkcji pojęciowych
Czyli odróżniam. obiekty. Kategoryzuję.
Siebie, od innych przedmiotów w tym pokoju
Ciebie, od reszty ludzkości.
Nie umiem tylko odróżnić dobra od zła
- bo przecież skoro mnie tak bolisz - to musisz być zła
I dobre być powinno, że już ciebie nie ma
A jednak

Regresywne introjekcje dychotomizują moje perspektywy
na „Ja bez ciebie” i „Ja już w ogóle nie”

Teraz już wiem dlaczego twoja lewa ręka była zawsze zimna
(ty byłaś przecież taka gorąca,
albo przynajmniej w temperaturze pokojowej).
Ona wcześniej ode mnie wiedziała, że jesteś zupełnie martwa.

Tak bardzo chciałbym, żebyś istniała naprawdę
Mógłbym cię wtedy zabić za to, co mi zrobiłaś.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Burzliwie tu, boleśnie też i prawdziwie. Dociera takie pisanie. Mocno dociera. Bo wzięte prosto z życia. Momentami mam wrażenie jakby ze znajomego mi życiorysu. Urwane w każdym razie wprost ze świata ludzkich emocji. A poniższe obszerne fragmenty robią na mnie autentycznie niemałe wrażenie:


odróżniam (...)
Siebie, od innych przedmiotów w tym pokoju
Ciebie, od reszty ludzkości.
Nie umiem tylko odróżnić dobra od zła
- bo przecież skoro mnie tak bolisz - to musisz być zła
I dobre być powinno, że już ciebie nie ma
A jednak

(...)

Teraz już wiem dlaczego twoja lewa ręka była zawsze zimna
Ona wcześniej ode mnie wiedziała, że jesteś zupełnie martwa.

Tak bardzo chciałbym, żebyś istniała naprawdę
Mógłbym cię wtedy zabić za to, co mi zrobiłaś.


I powiem, że dla dobra wiersza ograniczyłbym go do wybranych przeze mnie fragmentów. Zrezygnowałbym z dokonywania subtelnych dystynkcji pojęciowych i dychotomizowania regresywnych introjekcji. W moim pojęciu one niepotrzebnie zagłuszają naturalny przekaz i odbiór tego wiersza.

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

oj to mnie w błąd koleżanka wprowadziła, dałabym sobie uciąć łeb i wszystkie członki, że to wiersz o mnie napisany przez pewnego Macieja. Cóż, błądzić rzeczą ludzką, nawet publicznie może się zdarzyć - wszak niektórzy publicznie kłamią a się tego nie wstydzą, więc ja się tym bardziej nie wstydzę :) pozdrawiam! :D

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jak się ostatnio dowiedziałem (jak zwykle jako ostatni :) )żyjemy w czasach śmierci Autora, i królestwie Czytelnika - a skoro, aż się ktoś specjalnie zalogował, żeby mi komenta dodać to chyba tekst zadziałał na wyobraźnie :)
chociaż obiektywnie rzecz ujmując to straszny kicz jest - jak każdy tekst o miłości, zwłaszcza pisany przez kogoś, kto nigdy nie kochał :)
ale tak - jednak jest dopracowany (chociaż nie wygląda) i coś chciałem nim powiedzieć, ale co - to pozostanie już moją tajemnicą. I bardzo się cieszę że wróciłem - taka nowa choroba w moim repertuarze - uzależnienie od orga :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...