Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

drzwi strażnicy muru uzbrojone
w zamki bezduszne schody
z klatki do klatki na drodze pułapki
nieugięte imadło
nie pieści

właśnie upadło najpotrzebniejsze
złośliwa twardość uwiera
nieporadność

za ścianą milczenia zwyczajne
głosy kroki śmiechy i ciała
fizycznie sprawne
jak ciernie

myśli niespokojne czepiają się muru
ramiona rozpostarte jak krzyż
na ścianie zwisające brzemię
milczy

i tylko serce odgadło gest
łza w oku bezradna zasłania
beznadziejność

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie Jacku, cała rzecz w tym, że dla peela jest to rzeczywistość,
niestety, choć jeszcze niedawno myślał tak jak Pan...

serdecznie dziękuję za pochylenie i sorki najszczersze
za umęczenie
pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



HAYQ, tu chodzi o "nieugięte imadło" czyli
żelazny gorset (stosuje się przy złamaniach
kręgosłupa)...na dodatek schody są barierą
do świata, a więc zgradzają drogę...itp. itd.
wyjaśnia tytuł

dziękuję za czytanie i pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie Jacku, cała rzecz w tym, że dla peela jest to rzeczywistość,
niestety, choć jeszcze niedawno myślał tak jak Pan...
i jeszcze dodam, że nie z własnej woli jest rzeczywiście
"zamotany" w żelazny gorset, a schody jakby byly o niego zazdrosne
nie chcą wypuścić na zewnątz (niestety brak windy, chodzić po
schodach jeszcze nie może)...dalej tytuł wyjaśnia

serdecznie dziękuję za pochylenie i sorki najszczersze
za umęczenie podczas czytania
pozdrawiam z uśmiechem :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie Jacku, cała rzecz w tym, że dla peela jest to rzeczywistość,
niestety, choć jeszcze niedawno myślał tak jak Pan...
i jeszcze dodam, że nie z własnej woli jest rzeczywiście
"zamotany" w żelazny gorset, a schody jakby byly o niego zazdrosne
nie chcą wypuścić na zewnątz (niestety brak windy, chodzić po
schodach jeszcze nie może)...dalej tytuł wyjaśnia

serdecznie dziękuję za pochylenie i sorki najszczersze
za umęczenie podczas czytania
pozdrawiam z uśmiechem :)
teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



II (a właściwie pierwotna wersja)

mur nieprzebyty cztery ściany
drzwi strzegą zazdrosne zamki
na klatce bezduszne schody
nieugięte imadło nie pieści

właśnie
upadło najpotrzebniejsze
i złośliwie zęby szczerzy
nieporadność

za ścianą szczęście zwyczajne
ludzi fizycznie sprawnych
jak ciernie

bezradne oczy czepiają się ściany
jeszcze się łudzą może ustąpi
z pułapki wypuści daremnie
krzyż ciężki

rozpostarł ramiona gestem szalonej miłości
łza wolno spływa po gorsecie


już sama nie wiem, na razie nie mam pomysłu
teresa
Opublikowano

oj, mnie te schody, też już dopiekły,
chyba domyślam się tego -" upadło najpotrzebniejsze"!
W pewnych okolicznościach, przedmioty nawet drobne,
nabierają wielkiego znaczenia.
Cmoki od kwoki -
baba

Opublikowano

kolejna (Iv) wersja????

drzwi strażnicy muru
do klatki z klatki nie wpuszczą
zamki bezduszne
za nimi człowiek w gorsecie
imadłem spięty
w potrzasku własnej niemocy

za ścianą jest tak zwyczajnie
głosy kroki sprawne ciała

tutaj mur milczenia udaje że nie ma
zatrzasków pułapek i tylko ramiona
rozpostarte jak krzyż
na którym zwisa głowa
pod ciężarem myśli niespokojnych

łza gniecie
gorsetu nie rozpuści

sorrki -:):)
cmok tereso

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no stanislawo, ta wersja to już wybitnie twoja,
piękny ale troszeczkę zmienia zamiar autora,
na razie wkleję go u siebie i poczekam aż
wszystko dojrzeje, przefermentuje...hehe

serdeczne dzięki za pomysł
cmoook:)
Opublikowano

"i tylko serce odgadło gest szalonej miłości
łza w oku bezradna powoli spływa
po hardym gorsecie zmywa
beznadziejność"

Teresko, napisałaś, że to już - ostateczna, może ja - niepotrzebnie mącę.
Jak czytam całość, to wydaje mi się, że w ostatniej zwrotce, za dużo jest
"kawy na ławę", daj "czytaczowi" pole do myślenia. Ten rym "spływa, zmywa" ???

a jak byś np.skróciła: (nie umiem kursywą)

" i tylko serce odgadło gest
łza w oku bezradna
po pancerzu (gorsecie?) spływa
nadzieją"

albo: "z gorsetu zmywa
beznadziejność "

ja tylko z punktu widzenia czytającego, wyraziłam swoje zdanie,
autor decyduje o ostatecznym kształcie wiersza.
Wieczorkiem jeszcze odwiedzę -
z uściskami -
baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...