Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

krótki wiersz o miłości

Atena
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Mr.Suicide

Mr.Suicide

Opublikowano
Opublikowano

krótko, a treściwie. ciekawy pomysł z 'się'. to zawieszenie daje nieco do myślenia, sprawia, że pierwsze dwa wersy silniej wybrzmiewają. to zastanawia. czy podmiot liryczny może zgubić np. swoją drogę, tj. jest mu tak dobrze, że nie odróżnia snu od rzeczywistości /?/, a może chodzi o zgubienie szczęścia, jakie daje mu bycie przy drugiej osobie /?/, czyli utratę tej osoby albo pamięci /?/, co oznacza odbieganie od postanowień, do jakich doszło podczas trwania związku dwóch osób, czy coś w tym guście. jakkolwiek - podmiotowi lirycznemu zawsze udaje się powrócić do stanu, który umożliwia mu normalne funkcjonowanie, a wszystko to za sprawą drugiej osoby. mnie się podoba.

pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
M._Krzywak

M._Krzywak

Opublikowano
Opublikowano

A ja myślę, że w tej prostocie tkwi siła. Z drugiej, tej intuicyjnej strony mam przebrzydłe wrażenie, że gdzieś się spotkałem z podobnym tekstem (oczywiście nie piszę o plagiacie, ale te sny i poduszki i połowa drogi gdzieś coś mi dzwoni).
Czy się podoba? Z jednej strony tak - ponieważ jest krótko i na temat, z drugiej, środki są troszeczkę zużyte. Jednak puenta schyla do przychylności. Nie entuzjazmu.
Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ajar41
      lim O - przesadzili

      Przez Ajar41 · Opublikowano

      Pewien Tatar w Tatarstanie, by być pewnym, że jest w stania, potrzebę nagłą podsycał viagrą i sztywny leży w kurhanie.    Ten kawaler, mieszkaniec Raciąża   już pięć razy na ślub swój nie zdążał,   bo w wigilię ślubu   odwiedzał  pięć klubów   i na dobę się w nicość pogrążał.                                                   
    • Anonim_z_berlina
      Pustka w mroku

      Przez Anonim_z_berlina · Opublikowano

      Samotność na balkonie, zimny wiatr, Papieros gaśnie – czy zgaśnie też świat? Pustka mnie trawi, wciąga mnie mrok, Czy znajdę siłę, by zrobić ten krok?     Zamknięty w sobie, na balkonie stoję, Styczeń mnie dusi, chłód przenika skroń. Papieros w dłoni jak płomień nadziei, Gaśnie – jak ja – w mroźnej zawiei.   Syn w pokoju – widzi, choć milczy, Czy się nie boi? Czy lęk go ćwiczy? Patrzy na ojca – na martwe spojrzenie, Czuje tę pustkę, czuje cierpienie.   Nie jem i nie śpię, a karmi mnie mrok, Już nawet kreska nie podnosi mnie stąd. Życia balans to linia, do śmierci krok, Jak to kusi, ten spokój – może zrobię to.     Samotność na balkonie, zimny wiatr, Papieros gaśnie – czy zgaśnie też świat? Pustka mnie trawi, wciąga mnie mrok, Czy znajdę siłę, by zrobić ten krok?     Butelka na stole – znów kusi mnie z bliska, Cisza jak nóż – tnie myśli z nazwiska. Rachunki jak kule, wbite w mój dzień, Nie mogę uciec, choć błagam o cień.   Pieniądze się kończą, do pracy nie chodzę, Przyszłość mnie ściska, to śmierci zimne dłonie. Wiem, że tracę grunt, rozpacz mnie chłonie, Co z tego? I tak każdy już zapomniał o mnie.   Później chociaż zapal znicz na tablicy nagrobnej, W twarz mi już nie spojrzysz, ale może będziesz spać spokojniej.   Nie skrócę tego piekła na ziemi, na życie się nie targnę, Ale nie mam już nadziei – powoli gasnę. Nie będę tchórzem, za bardzo synka kocham, Dlatego mokrą twarz każdej nocy w poduszkę chowam. Ja i tak już umarłem, tak tylko dodam, Wycierpię ile muszę, a później skonam.   Samotność na balkonie, zimny wiatr, Papieros gaśnie – czy zgaśnie też świat? Pustka mnie trawi, wciąga mnie mrok, Czy znajdę siłę, by zrobić ten krok?   Gdy dym się rozwiewa, zostaje ta pustka, Życie to gra – przegrana za krótka. Czy mogłem coś zmienić, cofnąć ten czas? Czy to ja zbudowałem ten martwy świat?
    • MIROSŁAW C.
      Pestka

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @_M_arianna_ ...za późno  :)
    • MIROSŁAW C.
      To nie bajka na dobranoc

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @Laura Alszer ...z alfabetu powstałeś i w alfabet się obrócisz...:)
    • Leszczym
      W czasach zimnej winy

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Domysły Monika Albo gorące niesnaski :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...