Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Stefan Rewiński napisał kiedyś w instrukcji, że można przepisać artykuł z gazety,
rozbić na wersy i strofy, i już ma się gotowy wiersz.
Wczorajszego wieczoru odkryłem, iż rozbijanie wcale nie jest konieczne.
Będąc lekko już wstawiony przeglądałem gazetkę Metro i przyuważyłem,
że horoskopy w tejże są pisane wierszem z niezwykłą dbałością o wersyfikację.

Już sam początek

Barany będą myśleć tylko
o przyjemnościach i miłości.


choć pozornie banalny cechuje się doskonałym wyważeniem pierwszego wersu.
Dalej jest już tylko lepiej:

Bliźnięta zaplanują wielkie po-
rządki, ułożą harmonogram [...]


Dobrych przerzutni jest zresztą więcej:

Skorpiony mają przed sobą uda-
ny dzień


czy:

Panny będą niespokojne. Czyjeś
zachowanie wyda się wam bar-


(z tym barem to nawiasem mówiąc też całkiem ciekawy motyw).

Nie zabrakło elementów budzących niepokój:

konacie tego dzięki odwadze
i nowym pomysłom. Po południu


również połączonych z zabawami językowymi:

[...] Czyjeś za-
chowanie skłoni was do działa-


a także fragmentów frywolnych:

[...] zo-
stanie wam na odpoczynek
i spotkania z przyjaciółmi


oraz wyrażeń kolokwialnych:

mać się dzisiaj z daleka

Ten niewielki zbiorek miniatur (bo wobec powyższego chyba mogę to tak nazywać)
porusza też problemy egzystencjalne (wersy Strzelce zapragną znaleźć się
oraz nów, a nawet mogą protestować).

Bardzo ciekawie zbudowane są także wersy:

umknie. Postarajcie się być nie
tylko sprawiedliwi, ale także
życzliwi


szczególnie jeśli się oddzieli pierwszy od pozostałych.

Ku mojemu zaskoczeniu i wielkiej radości natrafiłem także na prawdziwą perełkę - fragment rymem
(i to nie, czego można by się po darmowej gazetce spodziewać, częstochowskim):

Raki przejmą się złym stanem
swojego domu lub niedbałym


Do wczoraj tylko wyśmiewałem hore skopy, ale chyba zacznę je zgłębiać pod kątem literackim ;)

___________________________________________________________________________
Wszystkie powyższe cytaty pochodzą z wczorajszego numeru Metra
(16.01.2008. Kto jeszcze ma, może sprawdzić).

Opublikowano

A ja zapodam nieco o astrologii, bo się podobnymi tematami interesuję.

Otóż - ustalona w starożytności pozycja znaków zodiaku względem gwiazdozbiorów do dnia dzisiejszego uległa znacznemu przesunięciu. Wynika to z faktu obrotowego ruchu Ziemi wokół własnej osi, przypominającego wirowanie bąka (dziecięcej zabawki). Jego następstwem jest zjawisko nazywane przez astronomów precesją punktów równonocy, którego konsekwencją jest przesunięcie pozycji znaków zodiaku o 1/12 koła, a więc o wartość jednego znaku. Oznacza to, że obecnie znaki zodiaku wypadają nie w swoich pierwotnych gwiazdozbiorach.

To, co mezopotamscy kapłani (bo prawdopodobnie tam "wynaleziono" astrologię) ustalali tysiące lat temu jest dziś nieaktualne. A horoskopy w gazetach to już totalna porażka - bo odnoszą się tylko i wyłącznie do relacji naszego znaku zodiaku ze Słońcem.

Można iść do profesjonalnego astrologa, jeśli mamy za dużo pieniędzy i nie ma co z nimi zrobić.

Wyrysuje nam kosmogram. Odczytywanie kosmogramu jest zajęciem niezwykle złożonym. Astrolog powinien brać pod uwagę nie tylko położenie planety względem domów i znaków, ale również wzajemne powiązania między poszczególnymi planetami. Tak jak w przypadku związków, niektóre aspekty są bardziej sprzyjające od innych.

I tu już wchodzą zagadnienia typu:

- koniunkcja
- opozycja
- trygon
- kwadratura
- sekstyl

itd. To określenia relacji między ciałami niebieskimi. I to są podstawy podstaw.
Mimo, iż opis mojego znaku zodiaku (cechy wrodzone, usposobienie itp.) sprawdza się w 80% - nie wierzę w horoskopy. Tarot jest lepszy.

Co do "wyławiania" literatury z gazet - ciekawe. Ale w naszej głowie również mamy informacje, z których 'ciosamy' utwór. Dlatego wielkiej różnicy nie widzę.

Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ja wręcz przeciwnie. 'Wyławianie' dla rozrywki bywa zabawne i może być źródłem inspiracji,
ale by powstał z tego wiersz akt 'ociosania' jest konieczny (no chyba, że w skrajnych przypadkach ;))
Pozdrawiam.

PS. (EDYCJA): Na astrologii się nie znam, więc nie czuję się kompetentny do dyskusji na ten temat.
W horrorskopy też nie wierzę, ale czasem można się z nich pośmiać
(w cytowanym w wątku napisali mi, że jakieś wesołe zdarzenie poprawi mi humor,
a pod wieczór tak zawadziłem łokciem o lustro, że oba nieco ucierpiały).

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski Ten wiersz ma w sobie coś bardzo ludzkiego, z dylematu i ciągłego pytanie o świat i własne w nim miejsce. Co czasem prowadzi do definiowania siebie przez ból i rozczarowanie. A to co nazwane łatwiej jest oswoić.
    • Czym jest miłość, czym jest wolność, czym jest Twoje przekwitanie czym jest dusza i świętości łez tłumionych rozedrganie. Czym jest krzew wyschniętych pragnień, czym jest splot przebytych zdarzeń czym jest noc, a czym poranek czym jest dzień i zmartwychwstanie. Nie wiesz tego nie wiesz wcale jakie życie niesie treści jakie mości znów posłanie jak poświęci los niewieści. Bo wciąż szukasz zależności tupiesz nogą, krzyczysz, ganisz swoją drogę przebyć prosto dziateczkami się pochwalić. I odgrażasz się niebiosom że po miłość pójdziesz boso każdą nocą w animuszu drzwi zamykasz bez przymusu. Ściskasz kraty w umysł wkładasz żywe kwiaty, robót nawał i wyciszasz pożądanie pięknych myśli niesłychanie. I znów pytasz się w pacierzu Boże czemu we mnie wierzysz bo ja sama dnia każdego odpowiadam - dosyć tego. Widzę wolność w bezsilności mam ostoję bez miłości strofy zdarte i przebrzmiałe wierzysz w klatkę - wierzę Panie!         Gdy przestaniesz w nią wierzyć wyzwolisz się.          
    • a w górach śnieg leży chyba pójdę w góry   zachłysnę się mgłami pobiegnę polami   zanurzę się w chmury na białej rubieży   napiszę o tym wiersz że kocham przecież wiesz  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jak to pięknie zabrzmiało. Tak naprawdę każdy podświadomie dąży do tego światła, szuka go i pragnie. Wiersz, o którym jest mowa, to most, po którym można przejść, o ile się go bezpowrotnie nie spali.
    • @Berenika97 Niesamowite studium psychologiczne dotkniętej traumą ofiary wojny. Największym dramatem tej kobiety jest konieczność pozostania na miejscu, w otoczeniu, którego każdy element jest bezlitosnym świadectwem i pamięcią.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...