Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dotknęła mnie spojrzeniem,
dotykała dzień cały.
Wargę przygryzała.
Myśli wariowały.
Ona kusi, kusi zawzięcie.
Odsłoniła ramię,
zatańczyła na pięcie.
Zatrzepotała rzęsami,
buziaka przesłała.
Zawrotów głowy przy stole dostała!

A ja...?
Dawkuję jej buziaki.
Dla niepoznaki, nie dla draki.
Dawkuję jej smak siebie,
byśmy mogli tej nocy być
...w prawdziwym niebie!

Ona...?
Znów pachnie, całuje,
szuka prowokacji.
Opadła mi dłoń...
Level 5!
Jestem w bilokacji!!!

Ja...?
Przedstawiam się jej...
Kardiologiczny Kleptoman.
Co Kochana na to?
Nigdy w życiu!
Tyś pseudogapciowaty
skrytoprowokator!

Całuj jednak dalej.
Przeszły mnie zimne dreszcze.
Całuj.
Chcę jeszcze.

17.11.2007

Opublikowano

cóż to pierwszy wiersz na tym forum, więc postaram się być delikatny. po pierwsze - jeżeli nie potrafisz rymować zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami poprawności rymotwórstwa /metrum, akcent, średniówka, ilość sylab/, to tego nie rób. unikaj inwersji, jeżeli ich istnienie nie jest dobitnie konieczne. czytaj dużo poezji współczesnej, unikaj tak banalnych tematów, jak pocałunek; a przynajmniej pisz o tym w niekonwencjonalny sposób. wielokropki i znaki zapytania zupełnie niepotrzebne. daj czytającemu większą swobodę do interpretacji. radzę także zajrzeć do orgowego warsztatu, gdzie można czasem uzyskać wiele konkretnych i konstrukcyjnych uwag. powodzenia.

pozdrawiam.

Opublikowano

Dziękuję serdecznie za pierwsze, cenne, słowa krytyki. Faktycznie zdaję sobie doskonale sprawę z niedoskonałości własnego warsztatu. Czytam ostatnimi czasy dużo poezji, także współczesnej. Badam style, rozwijam się we własnym, kształtuję go, jednak wszystko to w fazie budzenia się i rozwijania. Pisanie uwalnia moją dzikość serca, piszę sobie dużo i różnie. Praktycznie tylko do szuflady na dzień dzisiejszy. Ciężko było mi wybrać jeden, ten pierwszy, wiersz na (oby) dobry początek. Mam nadzieję, że każdy następny napisany i tutaj dodany będzie lepszy od poprzedniego :)

pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_Talar Twój wiersz ma charakter uniwersalny - brzmi jak opowieść, która świadczy o tym, że  przeszedłeś przez życiowe lekcje i wiesz o czym piszesz. Pozdrawiam. :)  
    • @FaLcorN W sumie to dobra filozofia - czasem trzeba po prostu płynąć i nie walczyć z każdą falą. Takie podejście czasem naprawdę ratuje zdrowie psychiczne. Jest tylko jedno ale - ale co, jeśli ta fala prowadzi prosto na skały? Czasem warto wiedzieć, dokąd płyniemy. :)))
    • @tie-break Nie w każdym moim wierszu muszę podawać konkretne przykłady. Bo każdy z osobna tworzy historię, która jest spójna. W każdym takim wierszu podmiotem jest tzw. "Legatus mortis", istota demoniczna która jeszcze jako człowiek była powołana jedynie do cierpienia a nie życia. Jest to byt uwięziony między światami ludzi a demonów. Posłaniec śmierci i jej wierny piewca. I u mnie nie jest tak że wszystko jest bez sensu. Sensem jest umysł i jego potęga. Poznanie prawd i dociekanie do nich nawet jeśli miałoby to skończyć się obłędem lub zagładą. Uczucia są zbędne, liche i kłamliwe. To potęga rozumu ma spełniać rolę wręcz omnipotencką. Celem jest pojęcie bezsensu istnienia w ludzkim wymiarze czasu.  A zarazem zachowanie trwania myśli po wieczność. To trochę jak w modernistycznym pojmowaniu "nadczłowieka", lecz nie w wyższości klasy inteligenckiej(choć to też jest ważne). U mnie "nadczłowiekiem" jest ten który wie, że wszystko jest prochem, próżnią zawładniętą przez fatum od którego nie ma ucieczki. Ten który umie urządzić się jednak w tej pustce i trwać w niej aż do smutnego końca. Mając nadzieję na życie wieczne w postaci nie cielesnej czy duchowej a tryumfie myśli.
    • @Mitylene Bardzo dziękuję! Przepiękny komentarz, jestem nim zachwycona. Pozdrawiam. 
    • @Migrena   Bardzo dziękuję! Czuję jak ciągle jesteś na tym portalu. Wspominają Twoje niezwykłe metafory i obrazy Ci, którzy tak bardzo nie  mogą znieść Twojej  wyobraźni, kreatywności i talentu. Ale ludzka zawiść była, jest i będzie. Pozdrawiam.  @Lenore Grey poems@Rafael Marius@Leszczym@antonia@Andrzej P. Zajączkowski@Simon Tracy Serdecznie dziękuję i pozdrawiam. :))) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...