Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

pieśń do luftu

Witold_Adam_Rosołowski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Witold_Adam_Rosołowski

Witold_Adam_Rosołowski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

w kraju-baju śmiechu wartym
taki zwyczaj jest utarty
że kto bardzo wcześnie wstaje
ten do luftu się nadaje
luft tradycją jest odwieczną
może nazbyt niebezpieczną
ale taka wola ludków
wstajesz rano i do luftu,

raz doznałem tej przyczyny
kiedy wcześniej spod pierzyny
wystawiłem lewą nogę
trafił mnie ten luft jak ogień
w kraju-baju śmiechu wartym
los mój wydał się już martwym
spośród wielorakich skutków
zatraciłem się do luftu,

cały dzień mnie luft wyłoił
nim się ludek zadowolił
nim wymsknąłem się o zmierzchu
z kraju-baju w gromkim deszczu
jak z senności – z niepokoju
powracałem w czas do domu
długo jeszcze pamiętając
luftu matnię niepisaną.

Mariusz Dogg

Mariusz Dogg

Opublikowano
Opublikowano

Bardzo przyjemny wiersz, nie mozna w nim nic zmienić a na pewno nie warto, ale gdy doszedłem do 6 wersu z moich ust wypłynęło samo z siebie:
Może nie nazbyt bezpieczną. To oczywisćie nie zmienia nic i tylko jest takim moim 'widzi mi sie' więc postanowiłem się podzielić tym moim wymysłem z autorem.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • m1234
      Miraż

      Przez m1234 · Opublikowano

      w potoku mijających postaci lichych przezroczystych niczym pajęcza pułapka przesuwają się cienie bez imion kroki zlewają się w jednostajny szum słychać trzask - łamie się echo rozmowy której nigdy nie było   no popatrz! a myślałem że siedzimy tu od godziny! może to tylko wiatr niesie ślady czegoś co kiedyś istniało? gdyby chociaż długie cięcie między spojrzeniami - to zawsze rzeźbi rysy na tafli ciszy   kiedy znika ktoś kto nigdy nie przyszedł skrzypią drzwi wciąż otwarte tłum mija ale nikt nie patrzy coś się budzi i faluje wśród tych kroków jakby wszyscy byli ale nikt nie istniał...
    • Natuskaa
      psia psi...

      Przez Natuskaa · Opublikowano

      a ta twoja no jak jej kim jest i skąd jest dokąd ciebie ciągnie na krowim powrozie   mówisz jakieś imię zaledwie kilka liter miękkie i twarde znaki wyznaczają drogę   na pewno ma swą bajkę i kostiumy wymyślne i ulubione ciasteczka i filmy opowiada...   siadasz w jej warunkach a czy kiedyś spytała czy ci w tym wygodnie może chcesz na boso   biegać po rosie      
    • Deonix_
      ...

      Przez Deonix_ · Opublikowano

      A może warto docenić to, że iskrzyło? Zachować jako piękne wspomnienie i otworzyć się na nowe? Niestety życie i jego składowe są nietrwałe, sama niejednokrotnie nad tym ubolewam i staram się (w miarę możliwości) to co dobre - utrwalać.    Poza tym - ulotność życia ma też swój urok i warto pamiętać, że przemija również wszystko to, co złe.  Abstrahując jednak od tych moich rozkmin - wiersz piękny, klimatyczny, lubię ten styl :)   A i jeszcze jedno (zanim zapomnę, bo pamięć ludzka - a przynajmniej moja na pewno - też ulotna :))

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      czy nie lepiej sczerstwiała?    Pozdrawiam    Deo
    • jaś
      ...

      Przez jaś · Opublikowano

      @Gosława dobrze :)
    • Gosława
      ...

      Przez Gosława · Opublikowano

      @jaś a wiesz że nie lubię ciętych kwiatów  Niech sobie rosną  Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...