Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tyle cię znam
ty się nie łam
jestem twój fan
fan… bez dwóch zdań

nie łam się, powiedz, że
że mnie kochasz
ale ty nie, ty nie dla mnie
z bucem w blokach

spotykasz się, żebym pił
to już na kpinę zakrawa
czy miłość ta musi być krwawa

nie dla mnie jest z tobą zabawa
dlaczego, dla tego… ech
Bronisława?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nutek tu nie dam rady, ale mogę linię melodyczną podać.


No dobra (chłe, chłe) proszzzz... profesjonalnom ;))))
Pozdrawiam

www.youtube.com/watch?v=BTkXaH_wwdc
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


co Marletko Cię zmyliło,
powiedz, powiedz czemu
oną zwiesz go, gdy onemu
Bronek przecie było?

wiersza nie wycinam,
no, chyba, że Poe
oszczy nusz i klina
wbije w bluesisko.

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Może sprawa z zarywką
tak wpłynęła na to
że Bronka mylo z dziwko
(peel dziękuje za to)

Com napisał źle?
To Bronisław je!
Uczucie fanu kwawi
(jak ten, no... atawizm)
;)
Dzięki Stasiu
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bronisław Stasiu - Bronek, na pierwsze mu dali,
a Bronki (nawet Niemiec wie, że tam nie było)
- wiem, bo do mnie szkop ten, tak samo się przywalił
(co mnie qrde z tym Bronkiem nagle podkusiło?)
;))
cmok-cmok

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Tectosmith To wiersz o chwili, która dla wszystkich innych była niczym, ale dla jednej osoby stała się wszystkim. Sklep, zapach chleba i kartonu, przypadkowe zderzenie – i nagle życie nabiera znaczenia. To piękne, jak nie próbujesz tego upiększać. Nie ma tu wielkiej sceny, dramatycznych słów. Tylko pomachanie przy kasie. Tylko uśmiech. I właśnie dlatego to brzmi tak prawdziwie. A to "potwierdzenie, że istniejemy" – to jest sedno. Czasem potrzebujemy takiego spojrzenia, takiego uśmiechu, żeby poczuć, że jesteśmy rzeczywiści. Że ktoś nas zobaczył. Super! 
    • @Jacek_Suchowicz Interpretacja pokazuje, gdzie się człowiek stołuje.    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • @Berenika97  wiersz mi się podoba i zgadzam się, wilki nie potrzebują pozwolenia na wolność. Są opiekuńcze wobec swojej rodziny i wilki jako nieliczne u zwierząt opiekują się swoimi starymi rodzicami- gdy nie mają już sił by polować.  
    • @lena2_ Ależ to piękne i smutne zarazem... Ta cisza modląca się za poszukujących - jakby była ostatnim świadkiem wiary. A ten obraz szukania Boga w barwnych witrażach zamiast w sercu... przejmujące. Mocny, minimalistyczny wiersz. 
    • @Roma Bardzo subtelny wiersz, jest w nim czułość w opisywaniu tęsknoty. Twoje zabiegi językowe są świetne - "motylkowato darnieję" – oksymoron i neologizm, "rozkwitam w twojestany" – kolejny piękny neologizm, obraz głębokiej empatii i połączenia. A"oswajam tęsknoty jak róże" – to moja ulubiona metafora. Tęsknoty nie da się zabić ani wyrwać, ale można ją "oswoić". Jak różę – która jest piękna, ale ma kolce. Wymaga pielęgnacji, uwagi, ale też ostrożności. To pokazuje akceptację bólu jako części piękna miłości. I wreszcie koniec - "by czekać cię rosą, nie szadzią." Wybór, by w tym czekaniu być żywą, świeżą ("rosą"), a nie zamrożoną, zimną i kłującą ("szadzią"). To obietnica zachowania w sobie życia, a nie poddania się zgorzknieniu. To jest niezwykle gęsty emocjonalnie i językowo wiersz. Super!    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...