Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Za Twoje oczy
w ogień bym skoczyła.
Za Twoje oczy
oddałabym cały świat.

Za twoje oczy,
Nie,nie!
Nie zapomnę ich,
ani pod ziemią,
ani w niebie.

Twoje oczy mają moc,
można się
w nich przejrzeć
i w nich zauroczyć się.

Widać w nich Twoją duszę,
która jest taflą wody
w której myję się,
są jak lustro
w którym przeglądam się.

Za Twoje oczy ...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Za Twe oczy zielone, czyli disco-polo wypada lepiej.

Krzysztofie przytocz słowa z disko-polo jak tak sądzisz,
nie będę miała nic przeciwko temu.
A może spotkałam takie oczy?


Odpowiadając mi, tylko się Pani pogrąża.

Każdy zna szlagiery disco-polo, bo "lecą" wszędzie. Pani "disco" na szczęście tylko tu sie szmera.
Opublikowano

a Ty już się nie masz do czego przyczepić?
nie twierdzę
jestem do tańca i do różańca;)
ale o Bogu nie zapominam,
choć aniołem nie jestem,
bo tyłkiem o piekło zachaczam,
ale myślę,że bóg wybaczy mi;)
żeby Ciebie udobruchać:)
od nie nawiści.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To ty tak sądzisz:)
nie ja,

Nawet 7m zmysłów nie odgadnie,
co w takich oczach widać.
Widać nie znasz się na oczach?
Ja za takie oczy w ogień skoczę,
bo są niebiańskie.;)a przede wszystkim są szczere,
a to najważniejsze.
Pozdrawiam milutko

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Amber Wiersz pięknie oddaje paradoks przyjaźni – mimo że podmiot liryczny "nie wychodzi naprzeciw", czuje obecność przyjaciela tak intensywnie, jakby był tuż obok.To ciekawe odwrócenie perspektywy: zamiast aktywnie szukać pomocy, jakby wyczekujesz jej, niemal biernie, ale z pełnym zaufaniem. Świetne! 
    • Dried rose lying between the bricks, Black leaves can only see the dark, Maybe sometimes rays of the sun, Like chains of fire born in hell.   The rose wants it all, and even more, From air, from blue eyes of the sky, But it has no light of its own, Nothing special, nothing bright.   I have nothing that I could give her, But I want to give my skin and blood, I want to give her my time — even years, Even if it’s worth less than nothing.    
    • @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Berenika97... przyznam rację, to opowiastka o pewnego rodzaju.. sile.. cichej, dziecięcej, by potem trwać. Do tej pory zazdroszczę innym rodzeństwa, bo to, że jestem jedynaczką, to prawda. Znam sytuacje, że siostra z bratem nie rozmawia bo... i nigdy chyba nie będę w stanie tego pojąć. Bardzo Ci dziękuję za ciepłe słowa o treści... :)   @bardzomilypan... Panu także, za wejście w okienko... :)   Pozdrawiam Was.
    • @Marek.zak1 zgadzam się, każdy wiersz pokazuje autora i jego intencje, wrażliwość, potrzeby.  @tie-break tak, w skondensowanej formie można przekazać dużo i głęboko. W prozie zajmuje przekaz znacznie więcej czasu ;D @Marianne_ Spory komplement. :) @huzarc dzięki za głaska   Drodzy, jest dla mnie odkryciem, że czytając swoje teksty na przestrzeni lat widzę zmiany, i występowały one już po publikacji wiersza. Jakby wiersz był jaskółką. Natchnienie intuicją. Czasem ostrym cięciem. Zwrotem. To w moim przypadku dobry drogowskaz, zaufanie do siebie. Dziwne, a cenne odkrycie. Dziękuję za obecność i lekturę. bb
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...