ocalenie

[Anna Pszczółkowska]

zamknęłam świat w dłoniach
delikatny oddech chwili
drży jeszcze cicho
twoją obecnością

blaskiem księzyca
oświetlam wyboistą ścieżkę marzeń
po której zawiłościach
wędruje do ciebie uparcie
moja tęsknota

na przełęczy rozstań
pod rozszarpanym wiatrem niebem
wyczerpaną zziębniętą miłosc
otulona strachem zagubienia
odnajduje nazajutrz
blady świt

nadchodzi ocalenie...

[Jana Niechciał]

Nieźle ale myślę, że mogłoby być lepiej. Temat trochę oklepany ale można by napisać o tym inaczej nie tak wprost. Nic mnie tu nie poruszyło a chyba powinno. Ale to tylko moje odczucia nie jestem wyrocznią. Pozdr..)))

[Rafał Tomasz]

a mnie poruszyło...wiesz co? to, że powinnaś napisać drugą część do niego... to jest oklepany temat, ale tylko wtedy jak go zamkniesz w jednym utworze...pozdrawiam :)