Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pierwsza dama ziemi polskiej

Krzysztof Adam Meler
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Krzysztof Adam Meler

Krzysztof Adam Meler

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Niestety, na chwilę obecną więcej nie dam rady, wybacz.

Swoją drogą, dawno mnie w tym dziale nie było:)


No tak, nie zauważyłem wcześniejszego komenta, więc sorki.
Oczywiście, że czytałeś lepsze i lepsze jeszcze przeczytasz, I hope;)


Take care:P
Krzysztof Adam Meler

Krzysztof Adam Meler

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Swoją drogą, dawno mnie w tym dziale nie było:)

no, czasem poziom, poziomu wystaje, nad to co mu się dać daje);w poetycko/


Przykro, ale w zrozumieniu powyższego nie pomógł nawet słownik runiczny.

Pozdrawiam, precyzji uprzaszając, K.A.M.
Krzysztof Adam Meler

Krzysztof Adam Meler

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Swoją drogą, dawno mnie w tym dziale nie było:)

no, czasem poziom, poziomu wystaje, nad to co mu się dać daje);w poetycko/


Przykro, ale w zrozumieniu powyższego nie pomógł nawet słownik runiczny.

Pozdrawiam, precyzji uprzaszając, K.A.M.
Pan poeta 2

Pan poeta 2

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no, czasem poziom, poziomu wystaje, nad to co mu się dać daje);w poetycko/


Przykro, ale w zrozumieniu powyższego nie pomógł nawet słownik runiczny.

Pozdrawiam, precyzji uprzaszając, K.A.M.






powiedz, jak będziesz do mnie pisał, na gg, bo nie wiem kiedy przejść na swój profil.ok?
Mr._Żubr

Mr._Żubr

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Naprawdę, nie chcę być złośliwy, ale...

...gdybyśmy siedzieli przy stole, to w tym momencie zwijałbym się pod.

Pozdrawiam i liczę na wyrozumiałość oraz dystans PP2;]
Mr._Żubr

Mr._Żubr

Opublikowano
Opublikowano

Hmm... to dobrze. Mam nadzieję, że PP2 również:)

A tak swoją drogą, to powinniśmy to wypieprzyć, bo potencjalny czytacz, widząc to nasze pitolenie, może zniechęcić się do skomentowania Twojego wiersza...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dekaos Dondi
      Tajemnica Świtu

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      @Amber–Dzięki:)–Parafrazując – są takie sprawy na świecie, które się światłu i cieniom, nie śniły. Z tekstami tak już jest. Ile czytań, tyle zrozumień i tak jest piękne:)-Pozdrawiam:)
    • Simon Tracy
      Święto zmartwychwstałych

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      Jedyne co pamiętasz to śmiech, szyderstwa i drwiny. I ta brudna, zatęchła klatka w której Cię wychowano. Nienawiść zwierzęca. Już nie pamiętam Czy kiedykolwiek byłem człowiekiem. Skatowanego prawie na śmierć. Leżącego we własnej, zaschniętej krwi. Odnalazł mnie demon. Nadał mi nową osobowość i imię. Przy dźwiękach obłąkańczych fletów i piszczałek, wzięła me ciało i uniosła ku wyższym wymiarom parada stworzeń koźlęca. I ułożyła moje martwe już szczątki na ofiarnym ołtarzu. W płonącym pentagramie.   Wbito w mój nieruchomy żywot czarne ostrze. Wtedy otworzyłem oczy i wziąłem pierwszy wdech. Wraz z nim, zeszła z gór pieśń przeklętych, bezimiennych bostw. Odpowiedział im wrzask znad fal sztormowych. Wszystkich oceanów. Dopóki płonie ogień wyznawców na wzgórzu. Dopóki ślepy Bóg pełznący przez mrok wszechświata, na flecie chaosu gra. Nie założycie bestii kajdanów Ona jest posłancem śmierci, bytów z ponurego Kadath i burzowego Hatheg - Kla   Zabić mnie może, jedynie przeznaczenie czasu. Gdy pewnego dnia, planety staną w ustalonej koniunkcji, na swoich orbitach. Istota, którą nazywacie ludzką straci życie. Zagryzie i wyrwie jej parujące trzewia, stróżujący, wściekły chart, Wtedy to po wieczność, w koszmarach o R'lyeh zaśniecie. Znikną, zmiecione wiatrem zagłady ognie na wzgórzu. W zimnych korytarzach, na szczycie góry. Umilknie fletu głos. Obróci się w nicość. Pełzającym w chaosie bard.   Wiersz oczywiście w nawiązaniu do  "Widma nad Innsmouth", H.P.Lovecrafta oraz innych jego dzieł. Najdoskonalszej formy natchnienia.  
    • Nata_Kruk
      Manekin

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Tyrs... zakładam nutę sarkazmu w tym stwierdzeniu... bowiem to co dalej, mogłoby 'ubić' niejednego. Tak prowadzisz treści, że pomimo opisywanego brudu życia... czytam to ze spokojem. Być może po czasie będzie grało w głowie... mnie pewnie tak, zresztą, już wiele gra... Bolesne jest to.. każą nam iść - więc idziemy.. i żeby.. tylko kałuże.. wchodziły w buty, byłoby super.
    • Wędrowiec.1984
      Sznury

      Przez Wędrowiec.1984 · Opublikowano

      @Nata_Kruk Ach... aż mi się przypomniał Kruk, Alana Edgara Poe. Tematyka inna, ale klimat podobny. :)
    • huzarc
      Sznury

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Nata_Kruk Bardzo poruszający wiersz. Ma w sobie taki rodzaj mroku, który nie jest efekciarski, tylko wynika z miejsca i pamięci, z konstrukcji istnienia. Użyte słowa budują napięcie i atmosferę, do tego przedstawiona symbolika wywołuje odpowiednią ambiwalencję, aby test mocno wrył się w odbiór.    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...