którzy nie widzieli i nie uwierzyli

[wypłosz pospolity]

nie prostuj ścieżek i rób sobie miejsce. to są momenty na ściąganie
kagańców, przykładanie języka do ciepłych gardeł. lśniąco i ostro.

już istnieje średnia ludzi mogąca zginąć za jednym zamachem
w promieniu kilkunastu metrów i zaczyna mnie to martwić.
kto wtłoczy krew na powrót w ich żyły osuszając posadzki?

ty zgrzytasz zębami, moje mądrości kruszeją
a szansa na policzenie wszystkich trzech upadków
na wyklęczanych posadzkach drastycznie spada do zera.
wracamy do początku, odchodzenia.

- myślisz, że wszystkie matki boskie trzymają jakiś kwiat
jak ta u rafaela czy leonarda?
- nie wiem. jeszcze nigdy nie umierałam.

[wypłosz pospolity]

"Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego" (Mk 1, 2)

tak a propos..

[trzecia kreska]

...już istnieje średnia ludzi mogąca zginąć za jednym zamachem...
tj. naprawdę fajne.tyle.
pozdrawiam,

[Fanaberka]

Wiersz mi się kojarzy z tekstem, który przeczytałam na onecie, albo w Tygodniku Powszechnym - nie pamiętam.

W ostatniej zwrotce przestaję się nudzić, ale "ta" z przedostatniego wersu niepotrzebne, psuje płynność, a bez tego i tak wiadomo o co chodzi.

Może i niezły.
Pozdrawiam.

[Judyt]

Matka Boska Saletyńska
płacząca też
pozdrawiam ciepło