Wymazanie

[Martanna]

Palcami wymazuję Cię z ciała mego,
głęboko, szybko, nieprzerwanie.
Jakby już nigdy ciało me
nie miało być zapisywane.

I gdy tak skrobię skórę mą
do krwi, do żył, po mięśni płat.
Bladą od krwi, zimną dłonią,
dotykam każdy w sobie brak.

Przepisz swe wiersze w głowę mą
Zabij mi oczy metaforą.
Uwierzę wtedy w rolę swą
bycia człowiekiem – nie poetą.

[Bvarteke]

"dotykam każdy w sobie brak" najwspanialszy motyw wiersza. a tak poza tym wydaje mi sie, ze pisalas go bardzo niezdecydowana, jakby nie powstal od razu, tylko byl zlepkiem pracy... ale podoba mi sie