Ptakom

[Paweł Mak]

Piszcie wiersze dla tych
Ptaków, które nigdy nie pofruną.
Nie opowiadajcie o niebie.
Nie wspominajcie o przestworzach.
Nie proszę!

Czasem na Was patrzą
Ci naziemni
Podziwiają Was i zazdroszczą.
Choć jest ich niewielu.


Ale nikt tak jak my - nieloty
Ptaki, którym nie dane było niebo,
Stworzenia, które mogą tylko marzyć
O wietrze w skrzydłach,

Nie rozumie upadku.
Upadku, o którym
Wy zapomnieliście,
Gdy nauczyliście się latać.