Ania Glaza Opublikowano 14 Listopada 2007 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 14 Listopada 2007 Pustynia bezkresny obszar strudzonego wędrowca Gdy odnajduje oazę zdoła odczytać kilometry przebyte bosą stopą Nie pomyśli o dzieciach ani rodzinie bo przecież ich nie ma Tylko serce zakołacze mu głośno pomyśli wtedy jak to dobrze że jeszcze czuje że tęskni lecz nie wie za kim Obejrzy się dookoła przypomni sobie wreszcie że na pustyni życia jest sam Uroni jeszcze kilka łez Nie jeden świt go jeszcze zbudzi aż w pragnieniu serca Otworzy się na miłość Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się