dobranoc

[Wstrentny]

San Palulu paluszek w buzi jeleń na rykowisku
Tu ale nie 134 mała dziewczynka
daleko jeszcze do rżnięcia

dolecieć Tam - tam
tam tamy noc w noc bum bum:
burczy brzuszek kotkowi co pił mleczko
i ogonkiem stłukł jajeczko
chłopcikowi z psieśkola

zostanie kiedyś szefem resortu albo generałem
bez zęba
tymczasem pedali się noc
okracza parapet robi sobie dobrze: no to siup!
w ten głupi ryj ryby
piją wodę z akwarium

paluszek w buzi i paluszek w buzi -
przelecieć to jeszcze kiedyś ale nie Tu-134
tylko Tu-trzydzieści parę lat

[JacekSojan]

takie zakrapiane studenckie mielenie słów, pojęć, znaczeń; trochę obsceny skojarzeniowej, trochę prowokacji;
żenada, dziecinada;
J.S

[Wstrentny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

e tam... taki komentarz świadczy o niewyrobieniu czytelniczym utartym jajku albo o czymś o czym lepiej nie wiedzieć.
jak opisać odległość dorosłości od dzieciństwa? ślimakiem, żółwiem, stadem wędrownych bawołów, jeepem, samolotem?
wierszykiem, rymowanką śliczną że rączki składaj człowieku?


Pamiętam cię maleńka: nie miałaś i roku,
na dworze sosnę cięli bo zima, uff... sroga,
a Tobie kap kap łezki... aż przemiękałaś w kroku
- pamiętam cię maleńka (ach, jaka byłaś błoga).

Podjechał pociąg czasu, wsiedliśmy do przedszkola,
za oknem odchudzali spróchniałe stare graby -
a Tobie chlip chlip ślazy... bo w glabach dom doktola!
i plosek, cud lekalstwo na ksywe udka zaby.

Następna stacja w lesie. Konwalii woń, polana,
z oddali siekier łoskot rozpraszał cień jałowca.
Wtem twoje łzy w łoskocie: a jak się dowie mama?
gdy język cię przemierzał, jak trepy las (wędrowca).

Oddalił nas skrzyp schodów w mój powrót przyczajony,
ten szczotki łomot głuchy po trzask, gdy pękała.
I łzy, łzy rozpaczy zhańbionej dumnej żony,
bo szczotki żal co kiedyś gdzieś liśćmi szumiała.

Ostatnia stacja wreszcie, w topolach, dębowa.
Zapałki wznoszą w górę stroskane łebki zniczy,
a ciebie nagle deszczem boli w niebie głowa:
kto teraz te zapałki na drzewa przeliczy?