Wzrokiem czeszę Twoje włosy
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 15 752
pacierz kochanie tęcza
babie lato zboża kwiat
niebo pełne gwiazd
wszystko jest piękne
mógłbym tak bez końca
ale rady temu nie dam
bo tak dużo tego więc
tylko się uśmiecham
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
Karol Nawrocki Prezydentem Polski!!! 1 2
Przez Kamil Olszówka, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- 39 odpowiedzi
- 918 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 762 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 592 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 495 wyświetleń
-
- 22 odpowiedzi
- 435 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano
Nie bój się! cmentarny mur w świętej ciszy, Rozświetlają jasne słońca promienie; Samotnej, choć mój krok ci towarzyszy, Dadzą ci święci przed bólem schronienie. Nie kryj się, jeśli to południe w lecie; Ten cień to tylko nocy powitanie. Schody są strome, lecz nieduże przecież Znajdziemy tu długie odpoczywanie. Lecz jaka czeka wśród umarłych ścieżka? Są w swoich grobach głęboko uśpieni; Dlaczego w drodze do swych przyszłych mieszkań Mieliby śmiertelni być przerażeni? I Emily: Start not! upon the minster wall, Sunshine is shed in holy calm; And, lonely though my footsteps fall, The saints shall shelter thee from harm. Shrink not if it be summer noon; This shadow should night's welcome be. These stairs are steep, but landed soon We'll rest us long and quietly. What though our path be o'er the dead? They slumber soundly in the tomb; And why should mortals fear to tread Pathway to their future home? -
Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano
o naturo z natury moja muzo niezmiennie wodzisz na pokuszenie mój pierwotny Instynkt z bukietem przymiotników rozsypuję na tobie wszystkie kolory świtu i ciągiem pocałunków rozpoczynam mapowanie ulotności chwili po prawej stronie zmysłów kwiaty wiosny a po lewej stronie kwiaty jesieni hm na łuku biodra lato zatrzymuje mnie na dłużej niczym wietrzyk w koronie lasu deszczowego szumem przechodzę w płynne dźwięki aż pod czubkami palców czuję w świętej proporcji atomy tlenu i wodoru muśnięte różem rozkwitają pąki nieba -
-
Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano
@Natuskaa Jest bardzo cienka granica pomiędzy elastycznością i relatywizmem - jeśli chodzi o współzawodnictwo na kanwie zawodowej, natomiast: życie w zbiorowej anonimowości jest po prostu emocjonalnym niewolnictwem, preferuję: jednostkowy personalizm empatyczny - oświecony rozum analityczny i Świętą Matkę Natury. Łukasz Jasiński I kolorowych snów, pani Natusko... Łukasz Jasiński -
Przez Wochen · Opublikowano
według siebie mocnym głosem tego obok pogardliwie trącamy przekonani w silnych ramionach losu głusi i ślepi przed urwiskiem nie zwalniamy dalej już nie krok swobodny lot raczej i te ciągłe pretensje do Ikara że miało być inaczej
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się