Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na dwa ciała w jedno połaczyć je muszę
dzieląc je potem na trzy
dłonią pamięc ścieram
odgarniając twe włosy
odgarnąłem duszę
zobaczyłem go w środku
był
cierpiał
umierał
cóż miałem robić? bełty w obrus chowam
stoję pod ścianą
ze spuszczoną głową
on sie modli
"w pamięci swej
Anno mnie zachowaj
nie daj mi zginąć
Anno
królowo"
dureń myślę i myśląc tak
siłę w sobie zbieram
by przerwać ten żałosny spektakl
zanim sie rozkręci
on miauczy
pełza
potem milczy
w proch się ściera
poezją pluje wokół
kusi
błaga
nęci
Dość- krzyczę wreszcie
Dość tej żenady.

Opublikowano

bardzo przemowil do mnie twoj wiersz, uwazam ze dobrze spontanicznie i pod wrazeniem zywych wspomnien napisany , inaczej nie moznaby...
"dureń myślę i myśląc tak
siłę w sobie zbieram " - ilez w tym wymowy!?
pozdr, M+A

Opublikowano

"na dwa ciała w jedno połaczyć je muszę" - włos na cztery potem treska
"kusi - błaga - nęci" czkawka

reszta czytelna i miła - pozdrawiam, Cepelia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bawimy się ,  gubimy sny .  Za bardzo chcemy .   I tylko łzy ...
    • @Naram-sin ... dziękuję za ciekawy komentarz, co do.. dla mnie.. hmm, sama nie wiem, nie wydaje mi się to aż tak bardzo rażące, ale pomyślę... @violetta... trzeba by do dziupli zajrzeć... ;) @M_arianne.... kawa podobno dobra na wszystko... :) @Berenika97... dziękuję za wzruszenie i wyłapanie nastroju. @Annna2... dziękuję za.. subtelnie. @Waldemar_Talar_Talar... ano wesoły nie jest. @lena2_ ... dziękuję za te słowa, Leno.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Natuskaa... dobrze, że pojawiają się te jaśniejsze wydarzenia, wówczas łatwiej, na pewno tak.   @Starzec ... tak, strata, to strata... @iwonaroma.... czas pewnie to pokaże... :)   Wszystkim ludzikom dziękuję za zostawione słowa, serdecznie pozdrawiam.
    • @Berenika97 Świteziankę ostatni raz czytałam w latach 70-tych, lecz może coś zostało w mojej pamięci. Podoba mi się porównanie do Świtezianki. Dziękuję i pozdrawiam.
    • @violetta, @Rafael Marius, dziękuję :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo przemawia do mnie ta metafora odnosząca się do drżącej po oddanym skoku poprzeczki „czy uda się” i pomimo wprawienia jej w ruch wynik nie jest jednoznaczny z porażką. My często w życiu podejmujemy zadania oparte na niepewnych podstawach skacząc na głęboką wodę chciałoby się rzec po co mącić wodę przy tak kruchych założeniach a jednak warto spróbować bo czyn nasz może się okazać warty igrzysk. A te dwie zwrotki powyższe niosą ze sobą olbrzymią dozę emocji których doświadczamy i tych co będziemy doświadczać a później odpoczywać w promieniach zachodzącego słońca. Dobrze też że sytuacja ta w razie niepowodzenia nas nie dyskwalifikuje tylko daje szansę na ponowny ruch. Widzę w tym wierszu że autor lubi wyzwania z adrenaliną choć z bezpiecznym lądowaniem. Naprawdę fajny wiersz.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...