Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Witaj mój Kochany!"

słów tych nie słyszy,
choć winy odpuszczono!
łańcuch zdjęto i ironię schowano.

Łakomy na pieszczoty,
wtapiał usta w moje,
a łzy bezwstydnie płynęły
po rzęsach pełnych winy.

Niech mnie częstuje!
Podziwem, zrozumieniem, tolerancją ...
przed oczyma tych,
którzy wydawać mogliby się ważni...

Oj tańcz wciąż ze mną tańcz...
bo ja i tak Cie kocham.

***

jak cienie ze światła
i jak ogień z wody,

tak cisza zapadła,
stukając o krzyk.

jak wojna z obrony,
i pokój na siłę

tak przyszło to do mnie
pytając o ryk

więc mówię tłumaczę,
przepraszam jak umiem

a on mnie nie słucha,
badając ten krzyk

nie wierzy nie słyszy
lecz kocha ...
na styk.

***

"Skazani za wygodę"

Świat pozbawiony iluzji
w chórze dzwonów kościelnych
gra marsza żałobnego.

Bez nadziei największa optymistka
patrząc w niebo
zapowiada koniec świata.

Oni już nie powrócą,
Nie stawią się na rozkaz
Nie uciszą tendencyjnych dzwonów.

Zakompleksione społeczeństwo.
z bezwartościowymi priorytetami
schowa głowę w piasek

Nie próbuj.
Nie przewiniesz wstecz kasety z przeznaczeniem.

Prosze o konstruktywne oceny!:)

Opublikowano

1 - mało wiersza w tym wierszu; 2 - chyba najbardziej z tych trzech, ale trochę bez pomysłu na ciekawy tekst; 3 - strasznie napuszony, pompatyczny.
Nitko, poczytaj najlepszych na tym forum i spróbuj wyłapać różnicę między tym, co napisałaś, a ich poezją. Ja Cię będę czytał w każdym razie :) Generalnie masz potencjał, tylko musisz pójść w dobrą stronę. Ze mnie marny specjalista, ale chciałem dobrze :p
Wiel/uśmiechu i nie gniewaj się!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




mysle że Nitka nie wie kto jest najlepszy na tym forum
ba! mysle nawet ze nikt tego nie wie wiec rada dość marna:)
ale podzielam wiarę i entuzjazm,początki są trudne,nie ocenie szczerze bo nie umiem być taka sroga:)ale Nitko,zapraszam na gg,pomoge jak umiem
Opublikowano

witaj!

staraj się nie umieszczać więcej niż jednego wiersza - tak jest w regulaminie:) muszę przyzać, że Twoje teksty są dopracowane, widać, że poświęciłaś im dużo czasu, a to bardzo dobrze. tak jak już ktoś napisał, nie jest to jeszcze poezja. ja ze swojej strony radziłabym Ci dużo czytać, ale nie tu na Forum, bo zbyt wiele tu kiepskich tekstów, raczej poezji drukowanej, poetów współczesnych, ale nie tylko - wtedy łatwiej będzie Ci określić w jakim chcesz iść kierunku. do tekstów na Forum podchodź z dystanse, choć oczywiście znajdziesz tu też dużo dobrych.

życzę powodzenia w pracy twórczej
agnes

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




mysle że Nitka nie wie kto jest najlepszy na tym forum
ba! mysle nawet ze nikt tego nie wie wiec rada dość marna:)
ale podzielam wiarę i entuzjazm,początki są trudne,nie ocenie szczerze bo nie umiem być taka sroga:)ale Nitko,zapraszam na gg,pomoge jak umiem

Myślę, że każdy ma własną opinię na ten temat i własnych faworytów :) Więc nie widzę powodu, żeby nazywać moją radę marną, tym bardziej że ja w ten sposób się szkolę.
Wiel/uśmiechu.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wrześniowy dzień, azyl siatką ogrodzony, Światło poranne na liściach się rodzi. Rosa jeszcze płaczliwa do butów przywiera, Działkowiec żwawy w słomianym kapeluszu   Z chwastami namolnymi toczy boje. Przeklina pod nosem, w sidła szkodniki łapie. Szpadlem szaleje, aż ziemia się kurzy, I oddycha głośno, sapie, pot się leje.   Kosi trawę, tnie żywopłotów ogony. Przycina róże, nadaje kształt światu Precyzyjnymi ruchami sekatora, By zimę przetrwały w idealnym stylu.   W tym szaleństwie szuka rytmu i harmonii. Na wadze mierzy pomidorów krocie. To jest miara jego zwycięstwa. Fotografuje swoje plony w skrzynie zebrane.   Chwali się altaną, drewnianym sercem działki, Dokarmia koty, zbiera jabłka, śliwki robaczywki. Pali zielsko, dym wzbija się leniwie Aż pod niebiosa – taki widok zwyczajny.   A radio na full pęka od disco-polo... Do domu iść? ach, niechętnie bardzo. Noga w gumofilcu ociąga się, jak uwięziona, Bo tam żona zrzędzi, jazgocze, marudzi.   Tu ptaszek śpiewa, pszczoła brzęczy w ogrodzie, Osa użądli; z komarem można powalczyć. Wypuszcza z klatki gołębie rasowe, Obserwuje, jak rozcinają szare niebo.   I na moment sam jest tam, z nimi wysoko. Tu jest panem na włościach, tu się czuje silny. I choć zmęczony, z bolącym grzbietem, Stoi i patrzy, jak zapada zmierzch.   Jego królestwo, ciche, już gotowe Na zimowy sen a w sercu czuje dreszcz. Już nasiona i sadzonki w myślach dobiera, Wiosna mu w głowie, choć mróz i śnieg tuż-tuż…    
    • @obywatelnigdy i to jest jedyne miejsce gdzie jestem czynnym uczestnikiem w internecie nie mam czasu na żadne grupy - wokół się tyle dzieje - trzeba tylko słuchać uważnie pracuję zawodowo i to też pochłania czas pozdrawiam   ps zdarzyło mi się parę razy, że spotkałem swoje teksty pod innym nazwiskiem, po interwencji natychmiast znikały 
    • @Alicja_Wysocka Moje pierwsze skojarzenie - sklep z farbami... tam to się dzieje.
    • @Jacek_Suchowicz Zaktualizował się :), jak się chwalimy to, czy bywałeś na grupie dyskusyjnej google? kiedy to było?
    • @obywatel jak zaczynałem zabawę z poezją - jeden z pierwszych postanowiłem przypomnieć, wydaje mi się, że zyskał na aktualności Dzięki - pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...