Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Ścieżka jest prosta. Jesteśmy na skraju.
Tam w dole dzwonek w wiosce się odzywa.
Koguty światło na płotach witają
I dymi ziemia, bujna i szczęśliwa"

Czesław Miłosz

Malućka

dużo popielniczek,
w popielniczkach
dużo białych koni
w oknie tańczy popcorn,
cola, na panelach brunatnych
czarne kłęby aryjskich muszel,
jest ciemno, wichere dryfuje w ubikacji

na stole leży pocztówka,
czytam, nadrealna czcionka tych liter
niczym kołnieżyk
zatopionej pewnej nocy w kałamażu córeczki
podtapia oczy.
światło przenika mój lament,
placz, płacze jak


ciemność minionej nocy.
ziemia opustoszała,
myję się w kabinie,
otoczonej białym proszkiem

przez chwilę prysznic skakał
jak żarłoczna świnia,
pryskał błękitnymi
bąbelkami i plamami
blond włosu,
zupełnie podobne miała
Ania kiedy umierała

widocznie rura wysoko
pieła się w górę i była bardzo ruda.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Roma … bardzo niepokojący obraz,  nihilistyczny. Pod wierszem Gramatura Autorka wspomniała, że pisze, bo to Jej pomaga zwłaszcza w czasie, w jakim się znajduje. Trzymam więc kciuki za samopoczucie , bo jednak to, jak opisujemy choćby PL - i w naszych tekstach tak wiele mówi o stosunku do człowieka w ogóle i więcej mówi o piszących niż o ich bohaterach.  Mętna dziewczynka, duszyczka bez imienia - to określenia nie tylko pogardliwe, lecz wręcz dehumanizujące . Mamy u siebie niemieckiego księdza filozofa, który kiedyś prowadził wykład na temat ontologicznych własności nazw :  nadajesz imię - stwarzasz , pozwalasz bytowi zaistnieć; w hitlerowskich obozach koncentracyjnych pozbawianie imion miało wyrugować z człowieczeństwa, numer obozowy był skrajnym już nawet nie materialistycznym a nihilistycznym podejściem do istoty ludzkiej, tak łatwiej było podliczyć masę ludzką, ( przed zmieleniem na popiół).  Bezimienną, jak owa duszyczka z wiersza…no chyba, że ten taniec z diabłem zaskutkował takim wypaleniem emocjonalnym i w efekcie nienawistnym postrzeganiem … siebie? Świat jest nieczuły - to kategoryczne stwierdzenie podkreśla negatywne emocje Autora,  rozczarowanie relacjami, pustkę w której osadza swoją PL - kę/ siebie.   Odbuduj wiarę w Człowieka Autorko, świat wciąż jest pełen dobra, ale też warto nieść je w darze innym :), pozdrawiam.   pozdr.
    • gdy człowiek smutny ciasno się czuje nie tak oddycha   gwiazd nie widzi walczy z myślami   gdy człowiek smutny lepszego nie słyszy o cień się potyka   nie jest sobą lecz wrakiem   któremu trudno od dna się  odbić   a przecież wystarczy się uśmiechnąć i wrócić  
    • @Rafael Marius prawda. @Wiesław J.K. czasami nawet częściej niż czasami. Pozdrawiam również :) @Wiesław J.K.  @violetta żeby tylko :)
    • @Dagna Dzięki, już poprawiam.
    • nie krzyknę że trzeba więcej tu pań kamiennych w słowie przyjmę wręcz prąd na rękę gdzie chce się trzymać obie zawsze nie mówić przecież choć się najwyżej wzbić iść; gdzie brak zaczyna wierzyć tam chce przyczyny słyszeć odstąp szemrania częściom wymów nadobność wielkich poskładaj szczęście dzieciom twój lęk przezwycięż bez nich
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...