Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zanim 23.09.2003



Zanim mi oczy wyobraźni
zamienią w ślepia Argusowe
założą szkiełka kontaktowe
bym mogła widzieć bród wyraźniej


Zanim me życie zbyt ciekawe
w pamięci komputera spiszą,
a w miejscu, które duszy ciszą
w mig wybudują autostradę


Zanim mi linie na Twej dłoni
wyznaczą brzegi krawężnika
I mi odpowie ktoś, nim spytam
o kwaśne krople potu na skroni


Zanim się wszystko to wydarzy
zanim na linie tramwajowe
zamienią naszą mleczną drogę
chcę widzieć uśmiech na Twej twarzy

marzyć



(nawiązanie do piosenki G.Turnaua)


Opublikowano

Dormo,
wybacz, że z rozpędu tylko formalnie (na razie może tylko...), ale wiem, że lubisz formę
"o kwaśne krople potu na skroni" - zupełnie z innej bajki (o 1 sylabkę, ale...).
Pastisz/?/ i owszem. Trochę niepotrzebnych chyba inwersji (np. "I mi odpowie ktoś, nim spytam" - I ktoś...).
Ładnie.
pzdr.
bezet

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



troche nierozumiem..Ok poczekam na inwencje tworcz z twojej strony



Tego tez nie rozumiem oprocz tego o inwersjach..
Prosze starac sie dzielic mysli..


[sub]Tekst był edytowany przez Dorma dnia 28-04-2004 16:41.[/sub]
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Staram się z całej siły dzielić myślami z Państwem na portalu - postaraj się choć trochę chciec zrozumieć...

dziewięciosylabowiec -
i 10 sylab w rzeczonym wierszu.

Ładnie (tłumaczę: wyraz pochlebny, znaczy; podoba się...)

Co jeszcze? pastisz?
Proszę zajrzeć do Słownika Terminów Literackich.

Naprawdę ładne... ale złość piękności szkodzi...
Pozdrawiam. bezet
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




A juz wiem dlaczego go niemoglam znalesc..Najwyrazniej ktos nieodroznia nawiazania od plagiatu..Logiczne ze w nawiazaniu sa cytaty..

[sub]Tekst był edytowany przez Dorma dnia 28-04-2004 22:39.[/sub]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Jacek_Suchowicz @Jacek_Suchowicz masz rację.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nigdy w to nie wątpiłam :) i do tego dążę, żeby moje wiersze jak najlepiej się czytało. Trzeba się rozwijać i myślę, że sami sobie nawzajem jesteśmy w stanie sobie w tym pomagać. Ja jestem wdzięczna za każdy konstruktywny komentarz, bo każdy w jakimś tam stopniu otwiera mi oczy. Do podejścia Roberta jest mi bardzo blisko, bo Dobrego dnia :)
    • ona przyszła jakby pamiętała to miejsce z innego życia   brzeg podnosił się i opadał jakby oddychał razem z nią morze nie miało wody tylko senną mgłę   on czekał jak czekają ci którzy już raz utracili miłość   nie było imion nie było słów tylko pamięć ciała nie całowali się rytuał nie zna pośpiechu ich oczy nie szukały cudu one nimi były   stali się kochankami spóźnionymi o jedno życie   potem odeszła nie w gniewie nie w żalu jakby ktoś przywołał ją z innego brzegu horyzont wchłonął jej sylwetkę łagodnie jakby czas zrezygnował z istnienia   on został i czekał z nadzieją że kiedyś znów przyjdzie  
    • @Berenika97 dziękuję @[email protected] Nie trzeba podziwiać, ale dziękuję
    • @Robert Witold Gorzkowski @Roma   może zacznę od tego; Każde z Was zapewne czytało Chłopów - Reymonta czy trylogię i jeśli czytaliście uważnie zwróciliście uwagę na opisy przyrody stwarzające klimat. Gdyby taki opis wyrwać z tekstu odpowiednio poszatkować powstałby współczesny wiersz wolny. np:  "A dnie przechodziły niepowstrzymanie, narastały kiej te wody płynące z morza wielgachnego, że ani im początku, ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwarł oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień nowy, i turbacje nowe, i tak ano w kółko, bych się jeno woli boskiej stało zadość!"  - Chłopi a teraz metamorfoza   A dnie przechodziły niepowstrzymanie, narastały kiej te wody płynące z morza wielgachnego , że ani im początku ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwarł oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień nowy, i turbacje nowe, i tak ano w kółko, bych się jeno woli boskiej stało zadość!   i mamy wony wiersz - dopiszę jeszcze zjawiskowy, cudowny ...   Robercie - odwalasz kawał dobrej roboty przypominając fakty historyczne, do których ja bym nigdy nie dotarł Romo - ubierasz uczucia i emocje w rymy - chwała   Alicja i Naram-sim mają rację: inspirująca treść zamknięta w zasadach poetyckich zarówno wierszy rymowanych jak i wolnych (wiersze wolne też mają swoje zasady i wbrew pozorom wolne do końca nie są - dla mnie najtrudniejsze do przestrzegania) tworzy dobrą poezję. Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...