Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie będę krzyczał bo mój krzyk jest pusty
nikt go nie słucha nikt go nie rozumie
to tak jak kamień rzucony do wody
plusk jedynie zostawi i nadal trwa cisza
mówiłem kiedyś i dzisiaj to powiem
że prawda nie krzykiem się mierzy
lecz w oczach dziecka rozpoznanie mamy
zdanie się na głos i dotyk istnienia
jako te wody co wsze rzeki toczą
dopóki się w oceanach rozpłynąć nie zoczą
ciągle ku górze trwa ten ruch kolisty
puls słońca i ziemi toczeń serca krwisty
i nikt tych zdarzeń zatrzymać nie zdoła
skrzek staje się żabą bociek żabę zjada
myśliciel te zależności dostrzeże i zbada
jednak zamierzeń boga w system nie ułoży
ludzkie trwają miotania a porządek boży

Opublikowano

nie będę krzyczał bo mój krzyk jest pusty
nikt go nie słucha nikt go nie rozumie
to tak jak kamień rzucony do wody
plusk jedynie zostawi i nadal trwa cisza

mówiłem kiedyś i dzisiaj to powiem
że prawdY nie krzykiem się mierzy
lecz w oczach dziecka rozpoznanie mamy
zdanie się na głos i dotyk istnienia

jako te wody co wsze rzeki toczą
dopóki się w oceanach rozpłynąć nie zoczą
ciągle ku górze trwa ten ruch kolisty
puls słońca i ziemi toczeń serca krwisty

i nikt tych zdarzeń zatrzymać nie zdoła
skrzek staje się żabą bociek żabę zjada
myśliciel te zależności dostrzeże i zbada
jednak zamierzeń boga w system nie ułoży
ludzkie trwają miotania a porządek boży


odzielenie daje mozliwośc lepszego czytana, a tak w ogóle jakieś to anachroniczne
toczeń? co to za słowo?
zoczą....
a tak poza tym, ma swój sens.
a styl kogoś mi przypomina......
pozdrawiam ES

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bóg i historia.   A za Bugiem — czterdzieści dywizji, palce w szufladzie, pamięć katorgi.   Szepty.   Wielka utopia rewolucji.   Za Odrą — miliardy wierzytelności, sprzedajny sędzia i tłuste synekury.   Niedomówienia.   Wielki mit postępu.   A pomiędzy nimi — my, między strachem a łatwowiernością.   Pamięć i złoto.
    • Nasze wspaniałe księżniczki Wiosna oraz Ty już jesteście obecne   W naturze  ujawnia się piękno , Ty jesteś cudowna Cudowne barwy , powabne zapachy Jesteście tu i teraz w zasięgu ręki Wasze imiona to symbol miłości Słowa są wiosenne, słowa to dama Dziś bądźcie sobą i otwórzcie swoje ramiona dla miłości Co rok jesteście tutaj, Ty przybyłaś niedawno i już widzę uśmiech na mojej twarzy Po zimie radość jest podwójna Wszystko budzi się dożycia Aż chce się tańczyć z powodu waszej obecności Weźcie mnie w swoje ramiona Razem miłujmy się miłością i szczęściem.                                                                                                                                                                                                                                                  Lovej. 2025-11-28                        Inspiracje. Miłość człowieka do człowieka                                     Miłość do pory roku                                  
    • @Ajar41 @iwonaroma Dziękuje serdecznie. Trochę się bałem, że mam wypaczone poczucie humoru. Pozdrawiam
    • @Leszczym morał taki, warto się jak najszybciej ocknąć:) i żyć wolniej i wolnością:)
    • @hania kluseczka Dziękuję za te piękne słowa. Nie zawsze trzeba być odważnym od razu - czasem najważniejsze jest po prostu pozwolić sobie czuć to, co czujemy. Niektóre początki mogą trwać dłużej, ważne jest tylko, aby miały zakończenie. Np. Wiele osób po stracie bliskich wspomina - nie zdążyłam / nie zdążyłem powiedzieć, że kochałem, przebaczyłem, i.t.p. Pozdrawiam.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...