Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Artysta-malarz
rozrzucił palety farb wokół
zmienia porządek rzeczy
i budzi niepokój.
Gałęzie drzew
jak dziecko nowonarodzone
ręce unoszą wysoko
słońcem karmione.
Oddech nocy
mleka zapach ma tajemniczy
życie się rodzi do życia
i krzyczy!
Tajemny czar
jak motyl, jak usta spragnione
rozpostarł swe skrzydła ulotne
z tęsknoty złożone.
Poetów czas
nadziei płynie rzeką szeroką
porywa mnie niecierpliwie
zadumą głęboką.
Opublikowano

Pani Jano,
pochwalilem córeczke, tutaj tego nie zrobię - proszę wybaczyć. Myślę, że powinna Pani myśleć o dyscyplinie słów i pisać o rzeczach bardzo bliskich, znanych, codziennych - tak odkrywczo, jak w córczce.
Pozdrawiam. bezet

Opublikowano

"W pełni sie z nimi zgadzam. Rzeczywiście sama nie czuję tego wiersza"

a co to niby znaczy?! to po co i jakim sposobem napisałaś ten wiersz Jano? Jak można coś napisać nie czując go...tym bardziej wiersz! chyba tylko na lekcje polskiego, czy to taki wierszyk na pracę domową? wtedy te słowa zrozumiem.

co do samego wiersza czasem przeszkadzały mi w odbiorze poprzestawiane słowa w wersach typu "rozrzucił palety farb wokół" dużo lepiej brzmi przecież "rozrzucił wokół(wkoło) palety barw" przynajmniej takie mam odczucie, ale to chyba pod rymy zmieniane...
poza tym przyjemny, malowniczy

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Opublikowano

Dziekuję Natalia! Lubię napisać wiersz {"przespać się z nim") i wkleić, poprawić albo wrzucić do kosza. Ten wiersz napisałam i wkleiłam. Poprostu nie był ze mną długo - stąd ta moja wcześniejsza wypowiedź. Ale cieszę sie i pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...