Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Szumią łany zboża
Śpiewa ptak radośnie
I gra wiatr na jeziorze
Dla każdego człowieka

Zatrzymaj się na chwilkę
Odetchnij pięknem świata
Zatrzymaj się na chwilkę
I zobacz co w sercu kryjesz?

Pędzi całe miasto
Zgrzytaja tramwaje
Wszystko chcesz uchwycić
A pustka zostaje

Zatrzymaj się na chwilkę
Odetchnij pięknem świata
Zatrzymaj się na chwilke
I zobacz co w sercu kryjesz?

Nikt dzis nie ma czasu
Każdy goni szczęście
Na pózniej zostawia
To co najważniejsze

Zatrzymaj się na chwilkę
Odetchnij pięknem świata
Zatrzymaj się na chwilkę
I zobacz co w sercu kryjesz?

Jedną małą chwilkę
Zawsze znaleść możesz
Odejść od gwaru życia
I spojrzeć w serce swoje

Zatrzymaj się...

Opublikowano

Lubię 'piosenkowe' wiersze. Moim zdaniem zabrakło jednego - rytmu. Dobrze byłoby, aby w każdym wersie była taka sama ilość głosek. Spróbuj napisać jeszcze raz coś śpiewnego, myślę, że wyjdzie lepiej.

Pozdrawiam ciepło
Arek

PS. Warszawa nie pędzi, raczej wlecze się w gigantycznych korkach ;)

Opublikowano

Messalin jak tak uważsz ,może być i pieśń, chociaż nie widzę tu nic aby improwizowało coś do pieśni dla innych piosenka bo zwrotka się powtarza a dla mnie jest to wiersz,który mówi ,żeby troszkę zwolnić tempo swojego życia.
a.mroziński:)
dziękuję za wgląd wszystkim
Pozdrawiam milutko

  • 7 miesięcy temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena to daleko byłeś, prawie pod kołem podbiegunowym:) niewiele kilometrów, a byłbyś w Norwegii:) W North Cape jest tyle stopni co w Polsce, czyli ciepło:) 
    • @violetta   nie.   przelatywałem nad fiordami.   ale byłem na północy szwecji.   w Abisko.    
    • Wyszłam samotnie w mroczną noc; Młoda krew za morzem przelewana  Przesiąkła skrzydła mojego ducha- Nosiłam swój smutek wyczerpana.   Lecz kiedy w górę uniosłam głowę, Ponad cienie w zimnym śniegu drżące, Zobaczyłam na wschodzie Oriona,   Znajome gwiazdy jak dawniej lśniące.   Przez okna w domu mojego ojca, W zimowe noce bawiąc się snami, Jako dziecko widziałam Oriona Ponad innego miasta światłami.   Mijają lata, sny, mija młodość, Wojny serce świata rozrywają, Wszystko się zmienia, tylko na wschodzie Te piękne gwiazdy niezmiennie trwają.   I Sara: I went out at night alone; The young blood flowing beyond the sea Seemed to have drenched my spirit’s wings— I bore my sorrow heavily.   But when I lifted up my head From shadows shaken on the snow, I saw Orion in the east Burn steadily as long ago.   From windows in my father’s house, Dreaming my dreams on winter nights, I watched Orion as a girl Above another city’s lights.   Years go, dreams go, and youth goes too, The world’s heart breaks beneath its wars, All things are changed, save in the east The faithful beauty of the stars.
    • @Berenika97   mnie też.:)   nawet dzisiaj fragmentów słuchałem.:)))))           @iwonaroma   Iwonko.   przepiękna konstatacja!   w wierszu widać, że Norwegia to dla Ciebie nie tyle miejsce, co wewnętrzny stan duszy.   to jest ta filozoficzna zagadka: po co jechać na fiordy, skoro najważniejszy, idealny, otulony ciepłem wełny 'Fiord Wewnętrzny' nosisz w sobie?   i co najważniejsze – jestes  jego twórcą, cierpliwie wyszywając jego wzory w hafcie hardanger.    cudowny,  ciepły wiersz.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...