Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wedle siebie


Rekomendowane odpowiedzi

nocne gry na fortepianie, boso, tylko
ziemia obraca się zakręcana opuszkom
zapomnianych palców
nocne kruszenie porcelany z kawą i mlekiem
podłoga z klonowych wiossennych drzew
wsiąka każdą łzę wpadającą przez okno

tylko TY (i ja)

już z brzegu nocy wykrada się słońce
mijam je zadumany wracając do siebie samego
i nic nie pamiętam co zagraliśmy wieczorem

i co zagramy jutro

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...