Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zły jesteś dzisiaj mój miły
nie zjadłeś ani krzty sera
uśmiech ci nie wychodzi
masz humor jak jasna cholera

duszno jakoś i parno
może trzeba trochę ochłody
chcę rozśmieszyć jak umiem
wyleję na głowę gar wody

toś się spienił jak mydło
wściekłość jeszcze urasta
dodam mleka i drożdży
ugniotę ciebie jak ciasto

mogę dodać też przypraw
odrobinę mielonych korzeni
wyrośnie piękny piernik
złość się w radość odmieni

Opublikowano

Fajne Marlett... i mam nadzieję, że mi odpuścisz ;))
Pozdrawiam.

zły jesteś dzisiaj mój miły
nie zjadłeś ani krzty sera
i uśmiech ci nie wychodzi
humor jak jasna cholera

duszno jakoś i parno
a może trzeba ochłody
rozśmieszyć cię nie umiem
może na głowę gar wody

toś się spienił jak mydło
wściekłość jeszcze urasta
dodam mleka i drożdży
ugniotę przepyszne ciasto

przyprawy mogę też dodać
ździebko mielonych korzeni
by wyrośnięty próbować
piernik, co złość w radość zamieni

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



HAYQ!
Hmmmm...... za tyle poświęcenia, dzisiaj odpuszczam:))
Pewnie skorzystam z niektórych propozycji.
Bardzo dzięki. Muszę tymczasem lecieć ,bo ciasto w piekarnikuuuuuuuu.
PozdrawiaM.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ja tez jestem za tym,zeby tej zwrotki nie tykac :)
Bardzo na tak :D
Z pozdrowieniami od Alutki :D
Alutka!
Zostawię, bo widzę, że kobietom podoba się ta strofa:))))
Dziękuję.Uśmiechu.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon Tracy Niepokojąca wizja, w której operujesz mocną symboliką religijną i demoniczną. Nie wiem czy dobrze odczytałam, ale widzę tu - demona, który sam doświadcza strachu. To odwrócenie tradycyjnych ról-  istota, która "tysiącami strącała anioły do nicości" i "tarła wszechświaty w dłoni na proch", teraz lęka się przekroczenia pewnego progu. To silny chwyt - pokazanie słabości w tym, co uważamy za uosobienie zła. Wiersz zdaje się mówić, że najgorsze zło nie jest nadprzyrodzone - jest ludzkie, mieszka w konkretnych miejscach, w pamięci o konkretnych czynach. Demon jako "bezdomny byt" unikający własnej przeszłości to mocna metafora.  Bardzo ciekawy - chociaż nie lubię horrorów! :)  
    • @Berenika97 Zdecydowanie nie czuję żadnej ale to absolutnie żadnej więzi z rzeczywistością ani ludźmi. Więc żyję w swoim wygenerowanym świecie i nigdy bym tego już nie zmienił.
    • @poetaxyz To jest ciekawy wiersz z wyraźnym klimatem, w którym ciało ujawnia się jako ontologicznie obce, okaleczone, a człowieczeństwo jako coś zafałszowanego, jako pasożyt, który się wciela w nasz obraz siebie. Emocjonalnie to działa.
    • @Simon Tracy To brzmi jak coś, co niesie ze sobą spory ciężar. Z jednej strony widzę w tym piękno – oniryzm i pociągi mają w sobie coś magicznego, tę atmosferę przejścia, ruchu między światami, nieostrej granicy między tym co realne a nierzeczywiste. Ale ta druga część... to, że sny wydają się bardziej realne niż uczucia, brzmi jak doświadczenie pewnej dysocjacji lub oddalenia od własnych emocji. Ale znam już Twoją twórczość i wiem, że jesteś w niej szczery. Gdy emocje są zbyt intensywne lub zbyt bolesne, umysł buduje dystans. Zastanawiam się, czy oniryzm – ta fascynacja snami i tym co nierealne – jest przestrzenią, gdzie czujesz się bardziej sobą niż w "normalnej" rzeczywistości?  
    • Żebra boleśnie przebijają jej śnieżną skórę, Usta opadają, a myśli są ponure. Kropla wody spływa po krzywym karku, Trafia na taflę i żarzy.   Huk. Patrzy za siebie. Kark już skręcony. Gdzie ona jest? Co tu robi? Istota człekopodobna.   Czy ktoś widział jej oczy? Leżą na ziemi, zdeptane. Co to znaczyć może? Gdy patrzy w lustro, jedyne co widzi — to ludzkie fałszerstwo.   Dlaczego więc, gdy spoglądamy w lustro, widzimy wystające z ciała żebra, oczy zaślepione, glinę niedoskonale ukształtowaną?   To istota człekopodobna. Wcieliła się w nas... Tylko jak odebrać jej władzę nad naszym życiem i losem?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...