Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Witaj
Podoba mi się, choć trochę mi "równy" nie pasuje do krętej ścieżki. TO tak jakbyś sugerowała jakieś manewry wojskowe.
Wiem, że takie czepianie się po napisaniu już haiku niewiele daje, bo trudno już coś potem zmienić. Wszak chwytamy chwile, nastrój.
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



krętą ścieżkę mogłabym ukryć w pośród drzew na przykład,
ale nie byłoby wtedy kontrastu, na którym mi zależało.
A iść razem (przez życie) równym krokiem przypomina manewry wojskowe ;-)


Basiu :-))) nie uważam Twojej opinii za czepianie się, wprost przeciwnie. Jesteśmy na forum i dyskutujemy. Wpisując tu swoje utwory muszę się liczyć z tym, że ktoś zechce mi zarzucić błędy albo mieć swoje, inne zdanie.
Dlatego dziękuję Ci serdecznie za wyrażenie opinii.

jasna :-)))


Dziękuję Rafał :-))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Analizuję Twoje sugestie i bez "równego" czegoś mi brakuje.
Pisałam o swych zamiarach wcześniej, odpowiadając Basi.
Chciałam uzyskać odwrotność Broniewskiego:

"Tyś mnie kochała ale nie tak,
jak kochać trzeba.
I szliśmy razem
ale nie w takt. Przebacz."

Jeśli chodzi o kukanie kukułki też celowo tak napisałam, by uzyskać właśnie rytm i miarowość kroku. Rozumiem, co miałaś na myśli, ale czyż nie mówimy miauczenie kota, klangor żurawi, szczekanie psa, cykanie świerszczy, itp.?


Ale, że co kukułka? :-))
No, można byłoby napisać, że "głos kukułki",
ale przeczytaj głośno "kukanie kukułki". Słyszysz jak rów!-no! ku!-ka!? ;-)))

Oczywiście wszystkie Twoje uwagi jeszcze analizuję
i bardzo, bardzo Ci dziękuję.

Z pozdrowieniami,
jasna :-)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ładnie i... graficznie, że tak powiem :-)
Kukanie kukułki - trzy uuu doskonale kontrasują z środkowym "prostym" wersem.
Kukukuleją i zakrzywiają drogę, jednym słowem: kręta ścieżka jak malowana.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Analizuję Twoje sugestie i bez "równego" czegoś mi brakuje.
Pisałam o swych zamiarach wcześniej, odpowiadając Basi.
Chciałam uzyskać odwrotność Broniewskiego:

"Tyś mnie kochała ale nie tak,
jak kochać trzeba.
I szliśmy razem
ale nie w takt. Przebacz."

Jeśli chodzi o kukanie kukułki też celowo tak napisałam, by uzyskać właśnie rytm i miarowość kroku. Rozumiem, co miałaś na myśli, ale czyż nie mówimy miauczenie kota, klangor żurawi, szczekanie psa, cykanie świerszczy, itp.?


Ale, że co kukułka? :-))
No, można byłoby napisać, że "głos kukułki",
ale przeczytaj głośno "kukanie kukułki". Słyszysz jak rów!-no! ku!-ka!? ;-)))

Oczywiście wszystkie Twoje uwagi jeszcze analizuję
i bardzo, bardzo Ci dziękuję.

Z pozdrowieniami,
jasna :-)))
Eee, ja tak sobie lubię czasem głośno pomyśleć :-) Chyba masz rację z tym kukaniem. Chociaż jak na moje ucho - w tym rytmie łatwiej podskakiwać niż maszerować (a może za dużo aerobiku;)))

Fajne haiku :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ładnie i... graficznie, że tak powiem :-)
Kukanie kukułki - trzy uuu doskonale kontrasują z środkowym "prostym" wersem.
Kukukuleją i zakrzywiają drogę, jednym słowem: kręta ścieżka jak malowana.
Wyobraźnia :-)
Kukanie sprawia, że nie widzę marszu, lecz taniec (taki na dwa, ręce w górę;))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ładnie i... graficznie, że tak powiem :-)
Kukanie kukułki - trzy uuu doskonale kontrasują z środkowym "prostym" wersem.
Kukukuleją i zakrzywiają drogę, jednym słowem: kręta ścieżka jak malowana.
Wyobraźnia :-)
Kukanie sprawia, że nie widzę marszu, lecz taniec (taki na dwa, ręce w górę;))

Ciekawe skojarzenie:
bo skoro "nasz" i kukułka to jak nic o zakochanych - czy dziw, że im do tańca?
Pewnie również co rusz zatrzymują się ;-)
Opublikowano

Nie te ostatnie dwa haiku są o czymś innym- o zwykłym spacerze przez las.
A to pierwotne haiku Jasnej jest wlasnie o wspolnym przejsciu przez zycie- od razu to wyczułam ( kręta ścieżka) - i dlatego mialam zastrzezenia do rownego kroku.
Dzis mysle zebys go juz nie zmieniala jest naprawde swietne !

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Cha-cha-chaaa! Nie przesadziłeś ździebko Orstonie? ;-))
Proponuję inne odliczanie:

liczą kukanie -
raz, dwa, trzy lata
na krętej ścieżce

;-)))

Waldku, Marianno,
Barbara ma rację. Wasze są o czymś innym, ale dziękuję i pozdrawiam :-))

Basiu,
cieszę się, że odczytałaś "kręta ścieżka",
a "równy krok" dopóki kukułka kuka ;-)



Dobraaa! Nie zmienię. :-)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wszystko się zgadza :-))
Właśnie od maja do czerwca prostuję krętą ścieżkę. I tak rok w rok. ;-))

Dziękuję i pozdrawiam serdecznie,
jasna :-))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Chcę odpowiedzi tylko  Na swoje pytanie  Czy ktoś mi będzie w stanie  Odpowiedzieć na nie? Byłam u wróżek, znawców, wieszczych  Każdy mówi to samo  Ale jaki ma to sens, skoro ja chce usłyszeć  Odpowiedź z mojej głowy wyimaginowaną
    • @Dekaos Dondi Słodka zemsta.:)  Pozdrawiam serdecznie.
    • jestem dla ciebie objawieniem  wszystkich cnót  gotowych na lizanie    choć myję okna niedbale  i czasami zapomnę że skupianie uwagi na sobie  jest dla mnie uciążliwe    a moje usta się czerwienią  bardziej niż wczoraj  tylko w miękkim półcieniu  twoich wątpliwości    wiem że o mnie myślisz    wiem że do mnie mówisz  kiedy idziesz spać  układając głowę  na poduszce                                                                                        spierdalaj kurwo 
    • Jestem duchem wielu różnych ludzi w jednym ciele.   Rozpływam się, siedząc na krześle — zamieniam ciało w wodę i próbuję dosięgnąć fali.   Zbiorowa świadomość wymywa marzenia i ludzkie dusze: ich myśli, pragnienia, pożądania.   Wszystko, z czego kiedyś byli zbudowani i przez co mogli nazywać się człowiekiem, zniknęło w morzu słów i niespełnionych obietnic.   Pozostaje jedynie gorycz i żal — cierpki smak na języku bez końca.   Czujesz go, choć nie masz ciała; jesteś tylko wyobrażeniem przeszłego „ja”, powoli rozmywanym wraz z kolejną pełnią.   Krzyki odbijane od klifu ze zwiększoną amplitudą nie pozwalają zasnąć. Nie pozwalają odpocząć. Nie pozwalają uciec.   Płaczesz nad losem swoim i umęczonych ludzi.   To wyobrażenie łez, wyobrażenie smutku. Tak trudno zaakceptować, że nie ma już nic.   Jesteś sam. Każdy człowiek, którego kochałeś, zniknął bezpowrotnie — utopiony w tafli grzechów.   Nie ma Boga. Nie ma litości. Pozostało jedynie cierpienie i strach.   Rozpościeram skrzydła, pływając w ludzkiej godności.
    • Trochę inna wersja dawnego tekstu     trochę w nerwach pan makowiec aż się w brzuchu mak poplątał cukierenka jemu w głowie tylko nie wie jak wygląda     czupiradło lukrowane? przepaloną skądś wywlekli? ale gdzie tam piękno same wyrzeźbiona dziś w cukierni     już ją widzi ciasta fałdką aż rodzynek nagle stoi jęczy z boku stary piernik bo mu widok karp zasłonił    lico słodkie cała reszta kolorowa karmelowa oblubieńca to pocieszka lecz w jej sercu wielka trwoga    jeden z gości chce ją schrupać ma apetyt na jej kształty pan makowiec blachą stuka kocha przecież nie nażarty     gościu widzi smaczny maczek aż go wzięła wielka chętka lubo moja choć zapłaczesz ty przeżyjesz mnie pamiętaj     cukierenka jest w rozpaczy gdyż makowca głupol trawi więc wskoczyła mu do gardła aż się człowiek nią udławił
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...