Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

warstwa po warstwie wyrzucam
gliniane zlepki - światło w cień
na zmianę

przekonujesz że są dwa miejsca
mają różny smak dla mnie obcy

wdzięczność i tak przychodzi
zawsze w kawałkach

Opublikowano

Serdecznie dziękuję za wyrażone opinie, które
bardzo cenię;:) od siebie dodam, że nie czuję się
zbyt dobrze w takiej niby abstrakcji.Będę jednak
próbować, może za którymś razem coś napiszę w tym stylu
w miarę poprawnie:))) Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam:))) EK

Opublikowano

mnie koniec nie urzekł tak niby nie wchodzi reszta w porządku nie odchodzi od całości ; )
pozdrawiam - k.k.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witam po długie przerwie;miło, że jesteś znowu:) Wiem, że
napisałam chyba "bzdurkę", ale fajnie,że zechciałaś przeczytać:)))
Pozdrawiam serdecznie:)) EK
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witam po długie przerwie;miło, że jesteś znowu:) Wiem, że
napisałam chyba "bzdurkę", ale fajnie,że zechciałaś przeczytać:)))
Pozdrawiam serdecznie:)) EK


no długa rzeczywiscie była, praca ważniejsza bytu nabyła. dziękuję za miłe przywitanie sciskam a bzdurki to w polityce sie dzieją a nie tu na profilu Twym buziaki

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nic mnie z tobą nie łączyło  prócz tych paru wejrzeń w serce. Nic mnie z tobą nie łączyło  prócz tych kilku ciężkich westchnień.   Nic mnie z tobą nie dzieliło oprócz zasad, wątpliwości. Nic mnie z tobą nie dzieliło prócz milczącej bezsilności.   Nic mnie z tobą nie łączyło oprócz nocy nieprzespanych. Nic mnie z tobą nie dzieliło prócz nadziei zapomnianych.   Gdzieś na krańcach dzikich marzeń co zrodziły się z nicości, powstał promień i połączył barwne dusze bez przyszłości.   I rozdzielił grom natychmiast to co jeszcze nie istniało, choć nie przyszła żadna klęska nic z wygranej nie zostało.   Nic nas z sobą nie łączyło-  tak powiedzą zimni ludzie ale drzewa i potoki szepczą o nas jak o cudzie.    Nic nas nie łączy nic nas nie dzieli prócz tej deszczowo łzawej niedzieli oprócz aniołów  strzegących tego  co mamy w duszach  drogocennego i w dzien i w nocy serce ból mieli.   Nic nas nie łączy. Nic nas nie dzieli.      
    • @Nata_Kruk Dziękuję  Już także nie lubię. Zmieniłem    Pozdrawiam serdecznie  Miłego wieczoru 
    • Wiersz skłaniający do refleksji nad tym, jak ważne są miłość, bezpieczeństwo i bliskość w procesie kształtowania się ludzkiej psychiki i zdolności do marzeń. Ładnie napisane. Pozdrawiam
    • Dzisiaj późne śniadanie, czekała robota z gruzem w domu, to na lunch poszłam w ciuszkach roboczych:) przepyszny w Charlotte:) całą wodę wypiłam po oparach z gruzu:) najgorsza robota zrobiona:) pewnie dużo przede mną:)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Kwiatuszek @Łukasz Wiesław Jasiński Dziękuję i również pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...