Degeneracja

[Makar Bora]

zasady padły
strawione jadem nicości
czoło wysiłkiem nie płonie
nie razi łatwizna i profit

nowe domeny rodzą kanony
nie przystające nijak
do obrotów kosmosu

tylko moje - i teraz
dalej myśl nie wzlata
na gałęzi siedzi furiat
i rżnie ją z lubością

diabeł zęby szczerzy
chochliki piją macerat
na piszczelach grają kacerzy
wiedźmę pieści degenerat

[Anna Siedem]

Ojej, rzeczywiście degeneracja, że chyba nie wiem co powiedzieć.
"zasady padły" - no cóż, niektórzy mówią, że zasady są po to,
żeby je łamać, a jeśli ich nie łamiemy, to czasami one same kruszą
się, nie wiedzieć czemu. Ale nie będę juz filozofować, choć po takim
wierszu tak mnie właśnie nachodzi.

"dalej myśl nie wzlata" - tutaj mam poważne wątpliwości - czy
nie wzlata to po polsku poprawnie?
Ogólne wrażenie: jakiś mroczny ten wiersz - tak miało być?
Mroczny w treści oczywiście, może parę słów wyjaśnienia?
Pozdrawiam