Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kocham gdy mówisz wolę bez
w letargu naszych
dwóch uniesień
nieprzedstawione
świt i zmierzch
się spotykają
w gąszczu lesie

się spotykają w lesie gęstym
co noc się bawią w chowanego
gdy on do chodzi zwykle pierwszy
a ona łapie go za jego
i jakoś dźwięcznie mówi bęc
ustaje zamiar i świadomość
nieodgadniony minął lęk
a mijaj miło ich imionom

krzyczała głośno Igor bierz
a Igor do niej dawaj Ania
ach Igor Igor dobrze wiesz
ach dawaj dawaj dawaj Ania

i nie wytrzymał gąszczu las
rumieńcem spłonął a z popiołów
popłynął eter w cały świat
i echo puste jego gromów
tu wciąż wędruje och i ach
aż nas przeleci całkiem do dna
rumieniec sięgnie samych pach
a pot strumieniem źródła ognia

a tu wciąż słychać och i ach
tą nocą senną w głośnym lesie
na Ani Igor na nim gwiazd
kołderki cienkiej puch uniesień

Opublikowano

Jak dla mnie kolejne zaskoczenie w Pańskiej twórczości. Pierwsza i trzecia strofa najciekawsze zdecydowanie, choć każda z nich ciekawa w zupełnie inny sposób. No i zakończenie bardzo ładne.

"się spotykają w lesie gęstym" -> tu szyk jakiś taki nie polski. "Spotykają się" zabiło by rytm, więc nie wiem, jak to zmienić.

To tyle. Ogólnie, po raz kolejny spory plus.

Pozdrawiam.

Opublikowano

Perwersji tu nijakiej nie widzę :)

kocham gdy mówisz
ja wolę bez


wycięłabym ja i dała w jednym wersie.


Poza tym, jeśli idzie o erotyki, preferuję subtelność, dlatego razi mnie w puencie słowo 'grzmocą'
Ale może to tylko ja taka dziwna jestem.

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak masz rację Krzysztofie,ja napisałam jak bym to ja widziała
poprostu tak mi się lepiej czytało
Pozdrawiam milutko:)


Dobrze, że się rozumiemy.
Myślałem po prostu, że sądzisz, iż nieświadomie zbykowałem;)

Pozdrawiam - K. A. M.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak masz rację Krzysztofie,ja napisałam jak bym to ja widziała
poprostu tak mi się lepiej czytało
Pozdrawiam milutko:)


Dobrze, że się rozumiemy.
Myślałem po prostu, że sądzisz, iż nieświadomie zbykowałem;)

Pozdrawiam - K. A. M.

No nie powiem,że mnie to zastanowiło,ale wiersz mi się podoba
Pozdrawiam milutko
Opublikowano

Sorki, źle mi się skopiowało. Widziałbym to tak:

kocham gdy mówisz... wolę bez
Dwuznaczność słowa 'bez' bardziej rzuca się w oczy :)

A wracając jeszcze do treści erotyku, to albo calutki jest koronkowym i subtelnym majstersztyczkiem
(takie wolę)
Albo innej maści - zbereźny, brutalny, ordynarny czy świntuszny. A ten jest taki pomieszany.

:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...