Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

niemożliwe do wykonania konstrukcje
rozbijam na proste elementy składowe
wyczekując cierpliwie połączenia w jedną
całość

niewprawnie wymyślam stosowne sytuacje
pozwalając sobie od czasu do czasu na złamanie
prostego toku rozumowania o stosunkach
międzyludzkich

nienaganny uśmiech złączonych podświadomości
wyrażam w migracji ode mnie do ciebie
krótkich słów pozwalających jednoznacznie stwierdzić
intencje

nieznośnie zakorzeniony w myślach
strącam z piedestału ostatnią szansę poprawy
czepiając się z wprawą nowych wizji na lepsze
jutro

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


W drugiej zwrotce napisałbym: "wyczekując cierpliwie aż połączą się w jedną całość", bo tak szczerze mówiąc nie jest wiadome, co ma się z czym "połączyć".
Podoba mi się zastosowanie przenośni, co, z racji jej tradycyjnych funkcji, nie często spotykamy w wierszach białych.
Zachowana regularność graficzna świadczy o określonym zamiarze myslowym, o pracy nad wynalezieniem właściwej formy wiersza także.
Temat oczywiście nieśmiertelny, a rozpoczęła go chyba włąściwie W. Szymborska słowami:
"Tu leży staroświecka jak przecinek
autorka paru wierszy. Wieczny odpoczynek
raczyła dać jej ziemia, pomimo że trup
nie należał do żadnej z literackich grup.
Ale też nic lepszego nie ma na mogile
oprócz tej rymowanki, łopianu i sowy.
Przechodniu, wyjmij z teczki mózg elektronowy
i nad losem Szymborskiej podumaj przez chwilę."
- o i przenośnie też ma...
Pozdrawiam i proszę o ocenę moich wierszy - K.A.M.
Opublikowano

pierwsze to, to że przeczytało mi się 'niepoprawnie' ;p

co do drugiej strofy - myślę, że zawsze warto jest się cofnąć o parę chwil
i ruszyć do przodu, niż brnąć w ślepą uliczkę, powtarzając te same błędy,
doprowadzając tym samym do wyniszczenia własnej osoby, ale także relacji,
jakie łączą dwie osoby.

trzecia - fakt, można się różnie uśmiechać, każdy znaczy coś innego,
ale nie każdy może się domyślić o co nam tym razem chodzi. widać, że peel
ma bardzo bliską osobę ( kobietę zapewne ;), z którą potrafi przeprowadzić
rozmowę w taki sposób, aby ta druga osoba od razu wiedziała o co chodzi.
na pewno łatwiej jest rozwiązać problem, kiedy osoby potrafią się dogadać.

czwarta - to chyba oczywiste, że kiedy są ze sobą dwie osoby, obie chcą
dążyć do udoskonalenia związku, ułatwienia sobie wspólnej przyszłości.

wybacz za te bzdury, które powypisywałem. takie mi się myśli zaplątały
w głowie podczas czytania Twojego utworu. moim zdaniem nie potrzebuje zmian
dałbym go od razu dalej. podoba mi się i widzę, że idziesz do przodu.
coraz bardziej podoba mi się Twój styl. naprawdę. z utworu na utwór coraz
bardziej chcę Cię czytać. tym bardziej, że Twoja poetyka jest - myślę - dość
bliska mojej.

pozdrawiam, Piotrze.

Opublikowano

"nienaganny uśmiech złączonych podświadomości
wyrażam w migracji ode mnie do ciebie
krótkich słów pozwalających jednoznacznie stwierdzić
intencje"

Piotrze, najbardziej przemówiła do mnie właśnie ta wzrotka, migracja pewnie jest całkiem ciekawa a utwór podobamisię, SŁONECZKA ;))))))))) R.

Opublikowano
Krzysztof Adam Meler

Bardzo lubię przenośnie i stosuję je chyba zbyt często :))
Ale przytoczony przez Ciebie utwór nie jest chyba tym o czym ja chciałem napisać.
Choć może jest? Wszak to też jest jakiś etep w życiu, przez który trzeba przejść.
Pozdrawiam

Mr.Suicide

Dlaczego bzdury. Rozumiesz mój utwór lepiej niż Ci się wydaje.
Choć myślę że te miłe słowa, które wpisałeś są nieco na wyrost.
Niemniej dziękuję i pozdrawiam serdecznie

Judyt

Bardzo ciekawie wychwyciłaś słówka, które chciałem zaakcentować, a Twój komentarz zachęcił mnie do zmiany kolejności zgodnie z Twoim wpisem. Dziękuję za podpowiedź :)))
Pozdrawiam równie mocno

Reni Her

Wielce mnie to cieszy, że właśnie ta strofa spodobała Ci się najbardziej.
Przecież ona wprowadza najwięcej optymizmu ;)))
Tobie również wiele słoneczka życzę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...